Learning to Love
Learning to Share
Learning to Trust
Learning What's right
Learning to Count on some one to care
Learning Respecting each other
Learning Each one feeling free
Learning It all be in the family

วันนี้ฉันเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเอง และครอบครัว ฉันยินดีจะเหลือคนในชีวิตน้อยลง ไม่จำเป็นจะต้องมีคนมากมาย คอยเฮฮา ฉันเลือกที่จะอยู่เงียบ ๆ ดำเนินชีวิตไปแบบปกติ

แต่ฉันมีพื้นที่ส่วนตัว มีกลุ่มคนสำคัญที่นึกถึงฉันเสมอ และพร้อมจะเข้าใจ ไม่กี่คนก้อคงเพียงพอ

ฉันคงต้องเรียนรู้ที่จะเลือกว่าจะแคร์ใครบ้าง .. ถ้ามาถึงวันนี้ฉันเลือกได้แล้วหละ  และฉันคิดว่าคนเหล่านั้นคงจะรู้ตัวว่าตัวเองคือคนที่ฉันแคร์

ถึงฉันจะเปลี่ยนไป คนกลุ่มนึงยังคงจะได้ยินเสียงฉัน ยังคงหัวเราะได้เพราะฉัน และยังคงได้กำลังใจจากฉัน อาจจะน้อยลงไปด้วยภาระหน้าที่ที่มากมายขึ้น แต่ก้อยังคงมีอยู่ ไม่ได้หายไปไหน น้อยบ้าง มากบ้างแล้วแต่สถานการณ์

พักนี้มีแต่เรื่องเหนื่อยทั้งนั้นเลยอ่ะ แต่ก้อยังแอบให้กำลังใจตัวเองลึก ๆ ว่า อดทนไว้ สักวันมันคงเป็นวันของเรา วันที่เรามั่นใจในจุดยืนมากพอที่จะไม่สนใจคำพูดใครแบบวันนี้



3 ธ.ค. 2546

 เวลา 10:36 น.

<< :: ฉันเปลี่ยนไป :: :: ชายในอุดมคติ :: >>
มีพื้นที่ส่วนตัวไว้บ้างก็ดี
กันคนที่ไม่ต้องการให้ยุ่งกับ ชีวิตมากนัก
จะได้ไม่ต้องแคร์มากนักนะจ้ะ

pankamol
 
4 ธ.ค. 2546 เวลา 00:55 น.

จุดยืนเนี่ย...สำคัญนะคะ ถ้ามีจุดยืน เชื่อว่าคงช่วยให้เรามั่นใจและมั่นคงกะตัวเองมากขึ้น อดทนและเข้มแข็งไว้นะคะ...เอาใจช่วยอ่ะ

Mrs_TeR...รักไคตี๋ + รักเซียะเซียะ + รักหนุ่มบ้านนา
 
4 ธ.ค. 2546 เวลา 10:12 น.

ตอนนี้ เรา
Learning to let it go
ยากอ่า แต่ต้องทำ

coldest sun
 
4 ธ.ค. 2546 เวลา 13:12 น.

ชีวิตคนเราเกิดมาเพื่อนเรียนรู้

อินู๋หอย
 
4 ธ.ค. 2546 เวลา 14:18 น.

 

  ธันวาคม  
อ. จ. อ. พ. พฤ. ศ. ส.
1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31