ลาพักร้อนอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์
ก็ดูข่าวอยู่ตลอดเหมือนกัน
รู้สึกเศร้าและหดหู่อย่างบอกไม่ถูก
คงเป็นเพราะ พังงา ตรงที่เกิดเรื่อง คือ ทับละมุ
เป็นจุดที่พ่อเราเคยอยู่ .. ฐานทัพเรือพังงา
แล้วหมู่บ้านตรงนั้นก็โดนคลื่นถล่มเสียราบ
ดูจากภาพข่าวแล้ว..ตรงนั้นเราก็เคยไป ตรงนี้ก็เคยไป
ที่สำคัญเพื่อนฝูงของพ่ออยู่ตรงนั้นกันหมด
เราก็พยายามจะติดต่อสารพัด แต่ก็ไม่สามารถ
เพราะหลายคนเคยช่วยเหลือเกื้อกูลพ่อเราก่อนเสียชีวิตไว้
เราก็รู้สึกว่า เป็นห่วงเป็นใย ถึงจะไม่ใช่ญาติ แต่ก็เป็นห่วง

ยิ่งได้เห็นภาพเรือรบลำใหญ่ ๆ ขึ้นมาเกยอยู่บนฝั่ง
เห็นแล้วตกใจ.. ตอนนี้แทบจะไม่มีข่าวเกี่ยวกับทหารเรือออกมาจากสื่อ
แต่ตอนนี้เราอยู่บ้านที่สัตหีบ .. ทหารเรือก็พอจะเช็คข่าวกันเองได้
ฟังแล้วยิ่งสลดไปกันใหญ่ .. เพราะฐานทัพเรือตรงนั้นอยู่ติดทะเล
แล้วจะเหลืออะไรหละ ..

บรรยกาศที่ฐานทัพเรือสัตหีบ ก็สลดกันไปหมด
เพราะพี่น้องทหารเรือด้วยกัน ก็จะรู้จักมักคุ้นกันหมด
มีการโยกย้ายหน่วยงานสลับไปมาระหว่างสัตหีบกับพังงา
ดังนั้น..ก็จะมีคนรู้จักที่ย้ายไปอยู่พังงากันเยอะพอสมควร

วันนี้เพิ่งคุยกะพี่ที่ออฟฟิตว่า .. เราไม่อยากร่วมงานปีใหม่เลย
เพราะเราสนุกไม่ออก .. ขอให้มีแค่สรุปผลงานประจำปีแล้วทานข้าวกันได้ไหม
ไม่ต้องมีงานฉลองรื่นเริง.. มันสนุกไม่ลง
แล้วเอาเงินไปบริจาคให้คนอื่นเค้าเหอะ..

เนี้ยก็เพิ่งเลือกเสื้อผ้า ผ้าห่ม แล้วก็ไปซื้อผ้าอนามัยจะไปบริจาค
คนไทยดีอย่าง .. น้ำใจล้นเหลือจริง ๆ ช่วยกันจนน่าชื่นใจ
แต่ถ้าเลือกได้ .. ไม่อยากต้องมาระดมน้ำใจแบบนี้เลยอ่ะ
เลือกจะไม่ให้มีอะไรเกิดขึ้นจะดีกว่าเนอะ ..

30 ธ.ค. 2547

เวลา 10:48 น.