|
หากใครผ่านการแต่งงานมาแล้วจะทราบดีว่า
ความวุ่นวาย .. ความเหนื่อยล้า ของการเตรียมงานเป็นอย่างไร
ความกังวล .. ความหนักใจ .. และอาการวิตกมีร้อยแปด
รวมถึงการที่จะต้องยืนอยู่ตรงกลางระหว่างสองมุมจากสองครอบครัว
ตอนนี้..เราสองคนกำลังจะผ่านพ้นความรู้สึกตรงนั้นไปแล้ว
ในอีกไม่กี่วันนี้ .. แต่มันเป็นโค้งสุดท้ายที่หนักเอาการทีเดียว
ทุกอย่างจะต้องจัดการให้เสร็จสิ้นก่อนวันงาน
ความวุ่นวายและเรื่องจุกจิกมากมายจะต้องถูกจัดการให้ได้
แต่..สิ่งที่ฉันเรียนรู้จากสถานการณ์เหล่านี้คือ
เราก็ยังจัดการมันกันได้ .. เราก็ยังเข้าใจกันอยู่
นี่คือ..สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจ .. ว่าฉันพร้อมที่จะมีชีวิตคู่จริง ๆ
เพราะหลายอย่างที่ไม่ได้ดั่งใจฉัน .. เพราะความเป็นเธอ
ฉันก็ไม่ได้ลุกขึ้นมาบอกเธอว่า ฉันรับไม่ได้ .. ฉันไม่เอาแล้ว พอแล้ว
หรืออะไรหลายอย่างที่ขัดใจเธอ .. เพราะความต้องการของฉัน
เธอก็ไม่ได้โกรธเกรี้ยว .. หรือว่า อึดอัดจนทนไม่ไหว
ท้ายที่สุด .. เราก็หันหน้าเข้ามาหากัน แล้วก็คุยกันดี ๆ
ตกลงเรื่องเหล่านี้เราจะทำอย่างไรดี ..
และหลายอย่างที่เราแก้ไม่ได้ในตอนนั้น เราก็พักไว้ก่อน
ฉันเลิกนิสัยต้องสรุปให้จบเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ไปได้สักระยะแล้ว
ฉันเริ่มเข้าใจดีแล้วว่า บางเรื่อง มันมีเวลาของมัน ซึ่งมันคงไม่ใช่เดี๋ยวนี้
ส่วนเธอเอง .. ก็เปิดใจซึบซับความรู้สึกที่ฉันมีอยู่ได้ดีกว่าแต่ก่อน
ทุกครั้งที่เราเจอวันที่วุ่นวายในระยะนี้
ฉันก็จะแอบถามตัวเองว่า .. ฉันยังจะอยากเดินหน้าต่อไปรึเปล่า
แล้วคำตอบที่ฉันตอบตัวเองทุกครั้งคือ .. ฉันจะเดินต่อไป
เธอเองก็คงไม่ต่างกัน .. เธอบอกเสมอว่า เธอไม่เคยคิดถอยหลังเลยสักครั้ง
ความรู้สึกแบบนี้หละมั้ง .. ที่เค้าให้สาบานต่อหน้าพระผู้เป็นเจ้า
ว่าเราจะยินดียอมรับกันและกัน ไม่ว่าเราจะสุข หรือว่า ทุกข์ ยามเจ็บหรือสบาย
มันกลายเป็นว่า ทุกครั้งที่เจออะไรวิ่งเข้ามาชน
ความรู้สึกมันก็จะมีกลไกของมันอยู่อย่างอัตโนมัติ
แล้วผลลัพธ์ที่ได้คือ ความมั่นใจว่าเราจะเดินเคียงข้างกันต่อไป
มันก็จะย้ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในทุกครั้งที่เราเจออะไรด้วยกัน
กลายเป็นว่า .. เรื่องวุ่น ๆ ช่วยทำให้เรามั่นใจกันและกันมากขึ้น
แล้วมันก็ไม่แปลกที่ความรู้สึกเหล่านี้จะสะสมในใจเรามากขึ้นเรื่อย ๆ
จนทุกวันนี้ .. เรารู้สึกห่วงหา อาทรกันมากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน
ก็เรามีกันแค่สองคน .. แล้วก็ไม่รู้ว่าจะได้อยู่ด้วยกันไปอีกกี่สิบปี
ในเมื่อวันนี้เราได้อยู่ด้วยกันแล้ว .. ทำไมเราจะไม่ทำวันเวลาของเราให้มันดี ๆ
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น .. ฉันก็ดีใจที่ฉันรู้สึกแบบวันนี้
แล้วมันก็เป็นความรู้สึกที่เกิดซ้ำไปซ้ำมา อย่างที่ฉันไม่มีวันเบื่อ
4 ม.ค. 2548
เวลา 23:08 น.
|
