พรุ่งนี้วันเกิดฉัน..ปีนี้ฉันอายุ 28 ปีแล้ว
ปีนี้..ถือเป็นปีแห่งการเริ่มต้นของฉัน
ปีนี้..ฉันมีครอบครัวเป็นของตัวเอง
ฉันมีสามีที่น่ารักเป็นของขวัญ ( ถึงแม้บางทีจะน่าหยิกไปบ้าง )

ถือว่าฉันดำเนินชีวิตมา
ปีที่ 28 นี้ฉันทำหน้าที่ลูก ครบถ้วนแล้วหละ
เรียนหนังสือจบ .. แต่งงานมีครอบครัว
ก็ถือว่า.. ฉันก็ทำครบถ้วนแล้วหละ

ปีนี้ฉันคงจะต้องทำหน้าที่อื่นเพิ่มขึ้นมาแทน
ก็คงต้องว่ากันอีกทีว่าจะทำได้ดีและครบถ้วนแค่ไหน

ปีนี้ฉันรู้สึกแตกต่างออกไป..ในบางเรื่อง
ฉันรู้สึกว่า .. ฉันมีคนที่จะอยู่ด้วยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไม่ว่าฉันจะอ้วนเป็นหมูพะโล้
หรือว่าแก่จนเดินไม่ไหว
อย่างน้อย ๆ ตอนนี้ปอก็เป็นคนพาฉันไปหาหมอเวลาป่วย

มันเป็นความรู้สึกอุ่นใจ และมั่นคงอย่างที่อธิบายไม่ได้
รู้แค่ว่า .. มันอุ่น ๆ และอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก
ความรู้สึกนี้คงเป็นของขวัญที่ดีสำหรับฉันแล้วหละ

ชีวิตฉันปีไหน ปีไหน
ฉันก็ยังมีความสุขจากการไปได้ทะเลเหมือนเดิม
ก็ยังคงชอบดูพระอาทิตย์ตก .. เหมือนเดิม
และปีนี้ก็คงจะหาเวลาไปดูน้ำดูฟ้าบ่อยขึ้น

เมื่อวานได้รับการ์ดขอโทษที่ไม่ได้มางานแต่ง
กะการ์ดสุขสันต์วันเกิด...จากอังกฤษ
ปุยนั่นเอง .. เพื่อนที่จำวันเกิดฉันได้มาตั้งแต่ประถม
คนที่ทำให้ฉันเจอปรากฎการณ์มิตรภาพยิ่งใหญ่ครั้งนึง

ขอบใจนะจ๊ะ ..

พรุ่งนี้..จะไปกราบหลวงพ่อ
แต่ต้องพาแม่ไปบ้านคุณป้าก่อน
ยังคงตะเวนนำรูปแต่งงานไปให้ญาติผู้ใหญ่ดูไม่ครบ

แล้วจะกลับมาวันอาทิตย์
หอบงานหนังสือกลับไปทำด้วย ..
ต้องส่งต้นฉบับวันจันทร์

ไปอาบน้ำ..เตรียมนอนรับความแก่อีกปีดีกว่า
สังเกตได้นะว่า วัยนี้จะไม่ตื่นเต้นกะวันเกิดแล้ว
เนี้ยถ้าเกิดจะขึ้นเลขสามหละก็คงอยากจะลืม ๆ วันเกิดแน่ ๆ

25 ก.พ. 2548

เวลา 23:20 น.