หายไปนานจนหลายคนถามถึง
ไม่ได้ไปไหนไกล .. ก็ยุ่ง ๆ กับการเก็บของย้ายห้อง
ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าที่เข้าทางเสียทั้งหมด
แต่ส่วนใหญ่ก็เรียบร้อยไปเยอะแล้วหละ
ห้องใหม่ .. ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่บ้านมากขึ้น
ไม่ได้รู้สึกเหมือนนอนในกล่องเหมือนห้องเดิม
มีที่ให้เดินมากขึ้น .. มีที่กวาดพื้น ถูพื้นมากขึ้น

ฉันก็วุ่นวายหน้ามันอยู่กับงานบ้าน
จัดห้อง .. เก็บของ .. ซักผ้า .. ตากผ้า
ฟังดูแล้วค่อยมีวิญญาณแม่บ้านเข้าสิงหน่อยใช่มั๊ยหละ
วันนี้ฉันก็ทำงานบ้านเหมือนกินยาบ้าเข้าไปสักสามเม็ด
เนี้ยทำตั้งแต่ตื่นนอนมาจนเพิ่งจะได้หยุดมือมานั่ง

ฉันไม่ได้ทำกับข้าวกินกันเองมานานมากแล้ว
วันนี้เลยถือโอกาสทำกับข้าวง่าย ๆ ทานกันสองคน
ถือว่าเป็นอาหารมือแรก .. ที่ทำในฐานะเมียและแม่บ้าน
ฉันจัดมุมนึงของห้องเป็นโต๊ะกินข้าว ..
และตั้งใจจะทำกับข้าวทานกันบ่อยขึ้นนับแต่นี้
เพราะอยากให้ห้องเล็ก ๆ นี้มีบรรยากาศของครอบครัวให้มากที่สุด

ห้องใหม่มีหน้าต่าง .. ซึ่งห้องเก่าไม่มี
เลยทำให้ห้องใหม่อากาศถ่ายเทได้ดีกว่าเยอะมาก
กลางวันเปิดประตูทิ้งไว้ ลมพัดเย็นสบาย
เย็นสบายแค่ไหน .. ลองดูรูปเจ้าสองตัวนี้หลับเป็นหลักฐาน

ไม่ใช่แค่ฉันสองคนนะที่ย้ายที่นอน
เจ้าสองตัวเนี้ยก็ย้ายที่นอนตามเรามาด้วยเหมือนกัน
ห้องนี้เลยกลายเป็นห้องใหม่สำหรับสองครอบครัว
ครอบครัวคน .. กะครอบครัวแฮมเตอร์นั่นเอง

และแล้วสิ่งใหม่ ๆ ก็คืบคลานเข้ามาแทนที่วันเก่า ๆ
ครอบครัวเล็ก ๆ กำลังเริ่มสร้างความสมบูรณ์ทีละนิด
และก็จะค่อย ๆ สะสมไปทีละน้อย ..
เมื่อถึงวันที่เรามีมากพอ .. เราก็จะเริ่มต้นไปสู่สิ่งใหม่ถัดไป
ไม่ว่าจะเป็น บ้าน หรือว่า ลูก ..
แต่การสะสมเพื่อสิ่งใหม่ ๆ เหล่านั้น เราไม่ได้คาดหวังว่าจะได้มาก
เรากะว่าจะได้แค่พอ..พอที่จะทำให้เราสุขใจเท่านั้นเอง
ไม่จำเป็นได้ต้องได้แบบมากที่สุด หรือว่าดีที่สุด
แต่ของให้เรามีความสุขที่สุดกะสิ่งที่เรามี .. ก็พอแล้ว

11 เม.ย. 2548

 เวลา 19:16 น.