ภาวะนี้..เกิดขึ้นหลังจากฉันตัดสินใจลาออก
เพราะฉันทนกับชีวิตที่ขาดสมดุลไม่ได้
ฉันมีกิจกรรมหลาย ๆ อย่างที่ต้องทำในชีวิต
ไม่ใช่แค่เพียง นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน และก้มหน้าทำงาน

ฉันยังคงอยากจะเสพความสุขจากการอยู่กับครอบครัว

อยากมีเวลากลับบ้านไปทำกับข้าวกับแม่
อยากมีเวลาพาแม่ไปทานข้าวนอกบ้าน
อยากมีเวลานอนดูทีวีพร้อม ๆ กันทั้งบ้าน
อยากเหลือเวลาอ่านนิยาย..และหนังสือที่ชอบบ้าง

ฉันเลือกที่จะเดินออกมาก่อนที่ปัญหาจะเกิด
ตอนนี้ฉันยังไม่ประสบปัญหามากมาย .. แต่ในไม่ช้าคงเจอแน่ ๆ
ฉันเลยคิดว่า .. ไปเสียก่อนจะดีกว่า

มีที่สองที่ เรียกฉันไปคุย .. ก็เป็นคนรู้จักกันทั้งนั้นหละ
ถือว่าเป็นความโชคดีของฉันที่ยังมีคนอยากได้ไปทำงานด้วย
ถ้าเลือกได้ ฉันอยากจะไปทำงานที่ระยอง หรือไม่ก็แหลมฉบัง
เพราะฉันอยากจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างจังหวัดมากกว่าที่กรุงเทพฯ
แต่ทุกที่ที่เรียกคุย .. เป็นงานในเมืองทั้งนั้นเลย

ฉันกำลังคิดว่า .. ฉันอาจจะทำงานในเมืองอีกสักที่
เพื่อเป็นการปรับประสบการณ์ที่มีให้ตรงกับการย้ายไปอยู่โรงงาน
เพราะประสบการณ์ของฉันตอนนี้ยังไม่ตรงกับงานโรงงานเลย

มีคนถามฉันว่า .. เพิ่งจบเหรอค่ะ จบสายไหนมา
แก้มจะปริ .. จบมานานมากแล้วค่ะ .. ปีนี้ปีที่ 5 เห็นจะได้
ชอบจัง .. เวลาใครทักว่าเพิ่งจบเนี้ย ..
คงด้วยเหตุเดียวกัน .. ที่เวลาฉันบอกว่าแต่งงานแล้วหลายคนจะอึ้ง
เพราะคงคิดว่าฉันเพิ่งจบแบบนี้นี่เอง

แล้วถ้าอีกสักปีนึง ฉันท้อง ..
ใคร ๆ จะคิดว่าฉันท้องตั้งแต่ยังเรียนรึเปล่าน๊า อิอิ

>>>>>>>>>>>>>

ฉันตัดสินใจเลือกที่ทำงานใหม่แล้วนะ
ที่ตกลงเพราะ .. ฉันแจ้งเงื่อนไขของฉันไปว่า
วันหยุดฉันจะไม่อยู่ กรุงเทพฯ เพราะต้องไปอยู่บ้านเป็นเพื่อนแม่ทุกอาทิตย์
ทางพี่เค้าก็บอกว่า ไม่มีปัญหา .. ขอแค่วันและเวลางานเราจัดการตัวเองได้

บางที .. งานหนักก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นปัญหานะ
ฉันขอแค่ .. มีเส้นแบ่งและให้ความสำคัญกับเวลาส่วนตัวก็พอ
เรื่องการจัดการและการจัดลำดับความสำคัญ..ฉันว่าฉันโตพอที่จะทำได้

แล้วการเริ่มต้นใหม่ของฉันเป็นอย่างไร .. แล้วจะมาเล่าให้ฟัง

30 มิ.ย. 2548

เวลา 20:38 น.