รู้จักรักษาของนะลูก
เปิดเทอมใหม่เทอมนี้ แม่ยุ้ยซื้อของใหม่น้อยมาก บอกลูกตลอดเวลาว่า ใช้ของต้องรักษา เราไม่ได้มีเงินซื้อใหม่บ่อยๆ และของทุกอย่างถ้าใช้ดีๆ เราก็จะใช้ได้นานเลย กระเป๋านักเรียนใบในภาพ ใช้มาตั้งแต่ อนุบาล 3 ตอนนี้ ป.2 สภาพคือ ผ้าด้านหลังขาด ซิปแตก ถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนแล้ว แต่ระหว่างปี แม่ก็จะบอกตลอด กระเป๋าลาก ก็ลากกันสนั่นค่ะเด็กๆ ก็ธรรมดา แม่บอกแค่ว่า ใช้กันไปจนกว่าจะจบป.1 นะ แม่ถึงจะเปลี่ยนให้ ของใช้อื่นๆ ก็เช่นกัน ถ้าพังก่อนเวลาเปลี่ยนก็ใช้แบบพัง ๆ นั่นหละไป
เด็กไม่อยากใช้ของพัง ก็จะค่อยๆ รู้จักเบามือ จากเคยโยนโครม ก็โยนเบาลง (แค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว) จากเคยปล่อยหายไม่สนใจ พอหายเดี๋ยวนี้รู้จักตามหาของตัวเอง เพราะจะไม่มีใช้
ถ้าพังเดี๋ยวก็ได้ใหม่ หายเดี๋ยวก็ได้ใหม่ เมื่อไหร่จะรู้จักถนอม รักษากันหละ
ไม่ฝึกตอนนี้ แล้วจะฝึกกันตอนไหน นี่แม่บอกทุกอย่าง ว่าของชิ้นนี้ ราคากี่บาท ถ้ารักษาดีๆ เราจะเหลือเงินเท่านี้บาท ถ้าเราทำหาย ทำพัง เราต้องจ่ายก่อนเวลาเท่านี้บาท
นี่แม่ตั้งแต่แม่ให้ค่าขนม ถ้าดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัดหายก่อนเวลาอันควร มาเอาใหม่ที่แม่ แม่เก็บเงินนะคะ แม่ยุ้ยทำแบบนี้มาตั้งแต่ปลาทูอยู่ ป.1 นะคะ เดี๋ยวนี้จะบอกว่า ของหายน้อยลง
ค่อยๆ ปลูก ค่อยๆ ฝังกันไปนะคะ การรู้จักรักษาของ ทำให้เด็กรู้คุณค่าของสิ่งที่มี รู้จักดูแล รับผิดชอบ มันมากกว่าแค่คำว่า ประหยัดเงินนะ
#แม่ยุ้ยThePlatuStory