ปกติชีวิตฉันจะต้องกลับบ้านดึก ๆ ช่วงมีการเปิดซองประมูลระบบของกระทรวง หรือ กรม กองต่าง ๆ ในหน่วยงานราชการ เพราะฉันเป็น SE ที่ต้องคอย Support คุณเซลส์ที่ดูแลงานราชการ
แต่สัปดาห์นี้มีขายซอง หรือเราเรียกกันสั้น ๆ ว่า มีบิด ฉันรู้ตัวล่วงหน้าแล้วกว่าสองสัปดาห์ แต่ฉันได้ข้อมูลคร่าว ๆ มาแล้วเมื่อวันพุธที่แล้ว ฉันพยายามจะทำอะไรไว้ก่อนหน้า เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องกลับบ้านดึก และฉันกำลังจะลบล้างวัฒนธรรมการทำงานคืนก่อนส่งบิดจนดึกดื่นให้หมดไปเสียที
ฉันไม่ชอบทำงานเร่ง ๆ เพราะรู้ตัวว่าถ้าเร่งแล้วรน หรือถ้าทำงานดึกแล้วง่วงจะมั่ว ฉันเลยพยายามจะบอกหัวหน้าว่าฉันอยากจะทำอะไรให้มันเป็นการเตรียมพร้อม เพื่อจะได้ไม่ต้องดึกกันอีกต่อไป แต่แล้วทุกอย่างก้อย้อนกลับมาหาฉัน ตามกฎวิทยาศาสตร์เบื้องต้นเลยจริง ๆ
ฉันเตรียมเอง ทำเองคนเดียว ... และฉันก้อจะใช้มันคนเดียวสำหรับบิดนี้ แต่ฉันหวังเล็ก ๆ ว่าฉันจะไม่ต้องกลับเที่ยงคืน อย่างที่เคย แต่จะได้ผลแค่ไหน คงต้องรอดูผลโปรเจคเนี้ยหละ ถ้าได้ผล ฉันจะกระจายให้พี่ ๆ ในทีมนำสิ่งที่ฉันทำไปใช้กันบ้าง
ด้วยความตั้งใจ.. ที่ฉันพยายามจะช่วยเหลือชีวิตตัวเอง เอาเวลาที่มีงานน้อยมาทำอะไรให้วันที่มันมีงานด่วน มันด่วนน้อยลง หรือจะด่วนฉันก้อทำเสร็จเร็วขึ้น ดูซิว่า วิธีคิดของฉันจะแก้ปัญหาได้ไหม .. ถ้าเราไม่สามารถให้ใครแก้ปัญหาของคนกลุ่มใหญ่ให้เราได้ เราคงต้องเรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาจากตัวเราเองก่อนเป็นจุดแรก ฉันพยายามจะลดปัญหาที่ฉันเจอให้น้อยลง คงทำให้ฉันมีความรู้สึกเบื่องานน้อยลงนะ .. ฉันหวังว่างั้น

ฉันจะลองยืนท่ามกลางที่โล่งกว้างอีกสักหน
ฉันจะลองหาหลักให้ตัวเองดูอีกสักทีนะ
ฉันก้อว่า ฉันก้อนักสู้คนนึงนินา ... ว่ามั๊ย ??
ลองหาวิถีที่จะแก้ไขอะไรดูอีกสักหน่อย คงจะได้ฝึกตัวเอง
ไม่สนใจแล้วว่าใครจะคิด หรือ ไม่คิด
ใครจะทำหรือไม่ทำ
แต่ฉันจะทำ .... และจะทำให้ดีด้วย คอยดู
9 ก.พ. 2547
เวลา 22:33 น.
|