คำถาม : คุณทำงานกันเพื่ออะไร
เงินเดือนเยอะ ๆ ตำแหน่งหน้าที่ การยอมรับในกลุ่มชน เครื่อข่ายในวงธุรกิจ หรือบางคนคิดไม่ออก รู้แต่ว่า ต้องไปทำตามหน้าที่
คำถาม : คุณคาดหวังว่าจะได้รับอะไรบ้างจากงานที่คุณทำมันอยู่ทุกวัน
เงินเดือน โบนัสปลายปี ค่าคอมมิสชั่น การเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น
คำถาม : คุณมีความสุขกับงานกองโตตรงหน้าคุณบ้างรึเปล่า
ไม่จำเป็นต้องมีก้อได้ รู้แค่ต้องทำมันให้ผ่านไปวัน ๆ มีความสุขซิ แต่นานแล้วนะ ตอนนี้คงจะชินมากกว่า
ถ้าเลือกได้ดั่งใจ ไม่ใช่แค่เพราะจำเป็นต้องจำ คำตอบเหล่านี้มันจะเปลี่ยนไป ( รึเปล่า )
ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะโดนกลืนไปกับคำตอบแบบนี้บ้างเหมือนกันนะ ทำตัวเหมือนหุ่นยนต์ที่มีนาฬิกาตั้งเวลาอยู่ในตัว ทำหลาย ๆ อย่างเพราะมันต้องทำ ลืมความรู้สึกสนุกกับการทำงาน หรือการได้แก้ปัญหา ไปนานแล้วเหมือนกันนะเนี้ย
ฉันกำลังจะ..กลายเป็นมนุษย์ออฟฟิต เต็มขั้นเสียแล้วซิ
ไหนลองมานั่งนึกถึงความรู้สึกดีในการทำงานกันหน่อย
ฉันรู้สึกตื่นเต้นและประหม่าเมื่อสมัยที่สอนหนังสืออยู่ที่ สถาบัน หลังเรียนจบเพียงไม่กี่วัน ข้อมูลอายุของฉันโดนสั่งห้ามบอกนักเรียนในห้องเด็ดขาด ฉันผ่านการทดสอบ และการคัดเลือก ได้เข้ามาอยู่ในกลุ่มของผู้สอนในโครงการนี้
งานแรกในชีวิตฉัน ฉันได้สอนหนังสือ สอนผู้ใหญ่ด้วยนะซิที่สำคัญ มันภูมิใจลึก ๆ นะที่เวลาเราพูดแล้วมีคนฟัง ด้วยแววตาที่ฟังเราจริง ๆ และอีกอย่างคือ .. ฉันมีความสุขที่สอนหนังสือแล้วทำให้นักเรียนไม่เบื่อ ขำได้เรื่อย ๆ ฉันได้เป็น คุณยุ้ย พี่ยุ้ย หรือแม้แต่ครูยุ้ย ในโครงการนี้ มีนักเรียนแอบส่งจดหมายมาจีบพร้อมกับการบ้านด้วยนะ ความรู้สึกดีที่คิดทีไรก้อ... อิอิ
ฉันเคยภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองดูแลรับผิดชอบอย่างมาก สมัยทำงานดูแลระบบอินเตอร์เน็ตให้นิสสัน ฉันทำเองทั้งหมดทุกอย่าง .เรียกได้ว่า ฉันมาพร้อมกับอินเตอร์เน็ตสำหรับที่นี่
ฉันเริ่มต้นกับมัน และเห็นทุกอย่างมันค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่าง โดยที่มีฉันเป็นโลโก้ของอินเตอร์เน็ตในองค์กร ความรู้สึกนั้นทำให้ฉัน .. อยู่นิสสันได้นานด้วยความรู้สึกภูมิใจ และสนุกกับการแก้ปัญหา
แต่พอถึงจุดที่สิ่งที่ฉันค่อย ๆ ทำมามันถึงจุดอิ่มตัว และคงที่ ทุกอย่างมันก้อจะหยุดนิ่ง เหลือแค่การประคับประคองให้มันอยู่ได้ในระดับดีแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ฉันเลยตัดสินใจ ก้าวออกมาลองทำอย่างอื่นดูบ้าง
ฉันเริ่มต้นทำในสิ่งที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยสักนิด กับการดูแบบซอฟต์แวร์สำหรับสำรองข้อมูลสำหรับองค์กรฉันจำเป็นต้องศึกษาในสิ่งต่าง ๆ ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลยจริง ๆ และที่สำคัญฉันต้องทำให้คนอื่นเข้าใจในสิ่งที่ฉันพยายามจะทำให้เค้าเห็นความสำคัญของมัน นอกจากนั้นฉันต้องสร้างความมั่นใจว่ามันเข้ามาช่วยเค้าได้จริง ๆ จนลูกค้า ตัดสินใจจะซื้อ ฉันก้อยังไม่ได้มีบทบาทอะไรมากมายขนาดนั้น
แต่การทำงานที่บริษัท Distributor อันดับต้น ๆ ของเมืองไทย ทำให้ฉันรู้จักคนเยอะขึ้น บริษัทนี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเอง ได้เรืองเหมือนกัน จากที่ไม่รู้ ๆ ฉันก้อรู้และทำมันอยู่ ฉันคงโชคดีที่มีหัวหน้าที่ดี .. เป็นตัวอย่างในการมี Service Mind ที่ยอดเยี่ยม ต้องขอบคุณหัวหน้าฉันที่ใคร ๆ เรียกพี่เค้าว่า Super Man ทุกคนในวงการนี้ ยกนิ้วให้ทุกคน
ครั้งแรกที่ฉันเห็นบทความตัวเองตีพิมพ์ลงหนังสือ มันทั้งดีใจ ทั้งเห่อ ทั้งภูมิใจปนกันไปหมดแล้วยิ่งวันนึงมันมีคอลัมน์ที่มีฉันเป็นคนเขียนเอง ฉันเขียนมันอยู่ปีหนึ่งปีเต็ม
เหนื่อยนะ แต่มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ฉันเขียนหนังสือเป็นงานอดิเรก ตอนนี้ฉันก้อเขียนอยู่ มีคอลัมน์ประจำด้วย ... ความเห่อในหลังสือตัวเองลดลง แต่ก้อมีบ้างเป็นระยะ
ฉันเขียนอะไรมาบ้างเหรอ
บทความแปล จากเมืองนอก คอลัมน์เกี่ยวกับ Linux ในลักษณะ How To บทความเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ แล้วก้อเขียนไดอารี่นี่งัย รวมเวลาของงานเขียนของฉัน ประมาณ 4 ปีได้ ฉันมีงานเรื่อย ๆ พักบ้าง ทำบ้าง
ทุกวันนี้เวลาผ่านแผงหนังสือ ฉันยอมรับว่า แอบมองหนังสือที่ตัวเองเขียนอยู่ประจำ ถึงแม้มันจะเป็นหนังสือที่ไม่ค่อยดัง ไม่ค่อยมีคนซื้อก้อตาม
ความตื่นเต้นและดีใจอีกอย่างสำหรับงานเขียน .. คนอ่านเมล์มาหา เมล์มาถามคำถามบ้าง แนะนำบ้าง มันรู้สึกตื่นเต้นทุกทีเวลาอ่านเมล์ มันรู้สึกว่ามีคนอ่านสิ่งที่เราเขียนนิหว่า .. แล้วเค้าเข้าใจในสิ่งที่เรากำลังจะบอกเหมือนกันนะ
ความรู้สึกดีเหล่านี้ ฉันสามารถเล่าได้เป็นฉาก ๆ มันคงจะสื่อความหมายว่า ฉันไม่เคยลืม ความสุขกับการทำงานของฉันเลย และนั่นก้อหมายความว่า ฉันรู้ และเคยสัมผัสความสุขในการทำงานมาแล้วเป็นอย่างดี
ทุกวันนี้หละ .. นี่คือคำถามที่ฉันกำลังค้นหา ฉันกำลังนึกถึงสิ่งที่ฉันกำลังทำและกำลังเป็นอยู่ ฉันทำมันเพราะ .. ค่าจ้างอย่างเดียวเท่านั้นเหรอเนี้ย ??? ฉันกำลังนั่งหาความรู้สึกดี ๆ กับตัวงานที่ฉันทำอยู่ทุกวันนี้ ฉันคงให้เวลาตัวเองค้นหามันอีกสักพัก และถ้ามันยังคงว่างเปล่า
ฉันคงต้องทบทวนอะไรในชีวิตดูบ้างแล้วหละ ว่าคำตอบของคำถามด้านบนของฉันมันเป็นอย่างไร
เพราะคำตอบของคำถามด้านบนของฉัน เป็นคำตอบเดียวกันหมดคือ " ฉันอยากมีความสุขในสิ่งที่ฉันทำ " มากกว่าอย่างอื่น
1 ก.พ. 2547
เวลา 01:05 น.
|