ทำไมแต่ละคนมีความแตกต่างกัน

ซึ่งบางคนมีพื้นฐานที่ใกล้เคียงกัน แต่ก้อจะมีบางอย่างที่ต่างกันอยู่ดี

ทำไมบางคนยังคงอยู่กับสิ่งเดิม เดิม

และมีความสุขกับสิ่งเดิม เดิม เหล่านั้น

นั้นคือ เค้าพอใจ ในจุดที่เค้ายืนอยู่แล้ว

แต่สำหรับคนบางคน

ไม่สามารถจะหยุดนิ่งได้นานสักเท่าไหร่

อาจจะเพราะเค้ายังไม่พอใจในจุดที่ยืนอยู่รึเปล่า

 

ต่างคน ต่างความพอใจ

แต่ความพอใจ เนี้ยหละเป็นตัวการในการดำเนินชีวิตของคนแต่ละคน

บางคนพอใจ ... จึงไม่ทะเยอทะยาน

บางคนพอใจ ... จึงไม่คิดจะมองหาอะไรใหม่

 

แต่ก้อจะมีคนบางกลุ่มเหมือนกันที่พอใจ ทั้ง ๆ ที่ต้องอยู่กับความทุกข์

ซึ่งมองเข้าไปจริง ๆ เค้าอาจจะไม่ได้พอใจกับความทุกข์หรอก

แต่เค้าไม่รู้จะทำอย่างไรกับความทุกข์นั้นมากกว่า

เลยจำเป็นต้องพอใจ กับสิ่งที่ต้องเจอ

 

บางครั้ง ฉันอยากจะให้คนที่กำลังต้องพอใจกับความทุกข์ที่เจอ

ลองมองหาวิธีที่ดีกว่านี้ดู .... เพราะสิ่งที่ทุกข์อยู่มันอาจแก้ได้

หรือสิ่งทีทุกข์อยู่มันดูจะเป็นสิ่งเรื้อรัง มันจะทุกข์เป็นวงจร

อยากให้ลอง " กล้าที่จะก้าว " ออกมาเจอสิ่งที่ไม่คาดคิดดูบ้าง

บางทีมันอาจจะดีกว่า หรือ ทุกข์กว่าเก่า ก้อได้

อย่างน้อย มันก้อมีโอกาสที่จะ ดีกว่านินา

 

 

ฉันมีเพื่อนสนิทหลายคนที่เคยอยู่ในวงจรนี้ และบางคนก้อยังอยู่ในวงจรนี้

สำหรับคนที่กล้าจะก้าวออกมาแล้ว ฉันดีใจจริง จริง

เพราะทุกวันนี้ เพื่อนเหล่านั้นได้คำตอบแล้วว่า

การกล้าที่จะก้าวออกมาเริ่มต้นใหม่นั้น มันมีความสุขทางใจอย่างไร

โดยเฉพาะการเริ่มต้น ที่จะรักตัวเองมากขึ้น

วันนี้รู้สึกภูมิใจกับเพื่อนบางคนมาก มาก

และรู้สึกดีใจด้วยอย่างจริงใจ ที่เธอกล้ามากพอที่จะกระโดดออกมา

เพราะในช่วงแรก รู้ว่าต้องเจอในสิ่งที่ทรมานใจ

แต่เมื่อเวลาผ่านไป จนเธอเข้มแข็ง จนยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง

พร้อมมีหัวใจที่แข็งแรง ... และความรู้สึกอิ่มเอม

ที่ไม่ต้องร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

วงจรความทุกข์บางอย่างมันขาดสะบั้นด้วยความกล้าของใจเธอเอง

 

เนี้ยหละสิ่งที่มีค่าที่สุดในการดำเนินชีวิต

คือ

ความกล้า และ หัวใจที่เข้มแข็ง

 



30 ม.ค. 2547

เวลา 16:18 น.

<< นิยามของคำว่า เรา ทบทวนดูท่าจะดี >>
"เที่ยง"(ตรง)
คร๊าฟฟฟฟ

+_.faNglPeAuN._+
 
30 ม.ค. 2547 เวลา 16:52 น.

...

ในฐานะที่ข้าพเจ้าเป็นเพื่อน(สนิทป่าวไม่รู้ ... รู้แต่เพียงช่วงนี้เราห่างเหินกัน...อิอิ)
คนหนึ่งที่อยู่ใ นวงจรที่ว่านั้นเหมือนกัน

สำหรับเรา
เราเรียกวงจร ของเราเหล่านั้นว่า..

"วงจรอุบาทว์"

ที่เราเ องก็ยังไม่หลุดพ้นมันสักที...
เหมือนว่าจะหลุดมาจากวงจรๆ หนึ่ง...
ก็ต้องมาถูกห้อมล้อมด้วยอีกวงจรหนึ่งเสมอไป...

แต่ที่อยู่ในวงจรนี้...แม้จะอุบาทว์....แต่ก็ต้องยอมรับ มันอย่างหนึ่งว่า...
เดี๋ยวสักวันหนึ่ง .... เราจะหลุดพ้นวงจรนี้ไปเจอกับอีกวงจร.... แล้ว เราก็จะหลุดพ้นไปเจอกับอีกวงจรหนึ่ง...โอ้ย...ไม่รู้จบ...

อื่ม...หรือเราจะเลือกวงจรทางธรรมดีหว่า.... อิอิ


....

[ dj (The Return of The DJ.) ]30 ม.ค. 2547 เวลา 20:24 น.

ความทุกข์จะมีอยู่ไม่รู้จบ อยู่ที่ว่าเราจะรับกับมันได้ดีแค่ไหน หรือเราจะแก้ไขมันได้อย่างไร.....

Diving Cy.
 
31 ม.ค. 2547 เวลา 00:05 น.

เรากำลังเตรียมที่จะก้าวออกมาเหมือนกัน

pankamol
 
1 ก.พ. 2547 เวลา 01:08 น.

ชีวิตคนเรามีทั้งสุข และทุกข์ อยู่ที่ใครต้องชดใช้กรรมเก่าอย่างไร เราเคยมีวงจรแบบนั้นอยู่นาน แต่บัดนี้เราหลุดพ้นออกมาแล้ว รู้สึกดีใจที่ตัวเองทำได้ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจจากคนรอบข้าง ที่เข้าใจเรา คอยช่วยเหลือ และเป็นกำลังใจ ขอบคุณทุกๆคนที่รักเรา ขอบคุณกรรมดีที่ทำให้เราได้พบชีวิตใหม่ที่สดใส และมีความสุขมากกว่าเดิม ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ มีความกล้า และเข้มแข็งนะคะ

[ p'plew ]3 ก.พ. 2547 เวลา 17:10 น.

 

 

  มกราคม  
อ. จ. อ. พ. พฤ. ศ. ส.
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31