ไม่มีใคร..ยิ้มได้ตลอดเวลา และในขณะเดียวกัน ไม่มีใครร้องไห้ได้ทั้งปี ทั้งชาติหรอกนะ ที่เปิดด้วยประโยคนี้เพราะกำลังจะบอกว่า ปกติวิถีของทุกคนจำเป็นต้องมีปัญหา หรือเรื่องแย่ เพื่อฝึกฝนตัวเองในการพัฒนาหาวิธีกระโดดข้ามปัญหาเท่านั้นเอง
หลายคนมีเรื่องให้คิด ให้ต้องตัดสินใจ การลองผิดลองถูกเป็นเรื่องปกติอีกเช่นกัน ถูกบ้าง ผิดบ้าง ผสมกันไปเรื่อยเปื่อย แต่คนเราก้อหวังว่าจะผิดน้อยกว่าถูก .. ก้อตั้งกฎกันไปในแต่ละกรณีของแต่ละคน โดยที่ทุกคนหวังจะได้ผลลัพธ์ที่ถูกใจตัวเอง โดยบางทีก้อลืมใส่ เงื่อนไขในกรณีที่ไม่ถูกใจตัวเองไว้ว่าจะทำงัย ถ้ามันไม่ใช่แบบที่คิดไว้ !?!!??
หลายต่อหลายครั้งที่เจอปัญหาแล้วรีบเอาความรู้สึกตัดสินทางออกให้มัน .. แต่เวลาผ่านไป เจอปัญหาบ่อยขึ้น ก้าวข้ามมันมาได้บ้าง เดินผ่านมาแบบหมดเรี่ยวหมดแรงบ้าง กระโจนผ่านมาบ้าง แอบเดินหนีมาบ้าง ทำให้มีกรรมวิธีในการจัดการกับปัญหาและความรู้สึกมากขึ้น เดี๋ยวนี้เหรอ .. ปวดหัวแค่ไม่กี่วัน ไม่ใช่ว่าแก้เก่งขึ้นกว่าเดิมนะ .. รู้จักแยกแยะและตัดทิ้งในบางเรื่องที่ยังหาทางออกไม่ได้ เรียนรู้วิธีแบบนี้ได้ดีขึ้นมากกว่า
บางคนคิดวนไปวนมาในวงกลมเดิม ๆ ที่ตัวเองขีดด้วยสีเดิม วงกลมสีแดง หาทางออกไม่ได้ก้อวนมันอยู่ในวงแดง วงเดิม .. ลองเปลี่ยนสีจากแดงเป็นฟ้า แล้ววงมันให้เล็กลง .. หรือขยายขอบมันให้กว้างขึ้นบ้างแล้วแต่กรณี ลองผิดลองถูกกันไป .. มันต้องมีทางออกเข้าสักวง สักสีนึงหละ เชื่อมั้ย ??
หรือถ้าลองเปลี่ยนสีแล้ว มันไม่ดี ก้อทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นมันไปสักพัก .. เพื่อเราแก้เองไม่ได้เวลาอาจจะช่วยเราหาคำตอบได้นะ
ปัญหาเป็นสีสันและลายเส้นในชีวิตนะ .. อย่ามองมันเป็นสิ่งน่ากลัว และน่าปวดหัวเสมอไป ถามว่า ถ้าไม่เจอปัญหา บางเรื่อง เราคงไม่เข้มแข็งได้เท่าทุกวันนี้ ..
อย่าหลงลืมความง่ายในการใช้ชีวิต .. อย่าทำให้เรื่องที่มันยากอยู่แล้วมันยากกว่าเดิม ทำให้มันง่ายขึ้น ทำให้มันซับซ้อนน้อยลง ให้กำลังใจตัวเองมาก ๆ แต่ไม่ใช่ให้เข้าข้างตัวเองนะ .. คนละแบบกัน
รู้จักคำว่า " ปกติวิถี " ในการดำเนินชีวิตแล้วจะเข้าใจว่า ชีวิตมันไม่แย่เสมอไปหรอก..
18 พ.ย. 2546
เวลา 19:51 น.
|