เคยมีคนถามฉันว่า

ทำไมฉันถึงคบได้กับเพื่อนบางคน
ทำไมฉันไม่รู้สึกถึงความแปลกในตัวตนที่เค้ามี
ทำไมฉันถึงนั่งรับฟังเค้าได้เวลาที่เค้ามีเรื่องปรึกษา
ทำไมฉันถึงได้มีเพื่อนที่คบกันมานานกว่าสิบปีอยู่
ทำไมฉันถึงคุยกับคนที่ไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ได้

กลับคำถามมากมายเหล่านี้
ทำให้ฉันกลับมานั่งคิดว่า .. ทำไมถึงโดนถาม
สิ่งที่ฉันได้คำตอบมาคือ

มิตรภาพระหว่างคนสองคนหรือคนหลายคนนั้น
มันจะต้องมีตัวเชื่อมเสมอ
ซึ่งการคบกันของแต่ละคนนั้นย่อมมีตัวเชื่อมที่ไม่เหมือนกัน

คนบางคนต้องการแค่คนรับฟัง
คนบางคนต้องการคนแนะนำออกความคิดเห็น
แต่ทุกคนไม่อยากได้คนตัดสินในการกระทำของเค้าเหล่านั้น

บางทีฉันก้ออยากจะตอบกลับไปเหมือนกันว่า
ทำไมฉันถึงนั่งฟังปัญหาของหลายคนอย่างไม่เบื่อ
เพราะฉันรู้ว่าเค้าทุกข์ในขณะที่มีปัญหา
เค้าคงจะทุกข์ใจกว่าเดิมถ้าไม่มีใครฟังเค้าอีก
เวลาสิบห้านาที หรือชั่วโมงเดียวของฉัน
อาจจะทำให้คนหลายคนรู้สึกดีขึ้น .. ฉันยินดี

ฉันอาจจะไม่มีคำแนะนำดี ๆ ให้กับทุก ๆ คน
แต่สิ่งที่ฉันมีคือ ฉันจริงใจที่จะรับฟัง

ไม่จำเป็นหรอกนะว่าเราต้องคบแต่คนดีเสมอไป
ฉันไม่ได้เลือกที่จะคบกับใคร
ฉันไม่ได้เลือกที่จะระวังระแวงใครนักหนา
ฉันแค่วัดใจกับคนเหล่านั้นด้วยความจริงใจเท่านั้นเอง

ถ้าใครให้ความจริงใจกลับมา
นั่นหละ .. เค้าจะได้ความเป็นเพื่อนกลับไป ก้อเท่านั้น

สิ่งที่ดีที่สุดคือ .. อย่าตัดสินใครจากสิ่งที่ตัวเองคิดทั้งหมด
ทุกคนมีเหตุผล และมีสถานการณ์ที่ต้องเจอไม่เหมือนกัน

27 มิ.ย. 2547

เวลา 19:40 น.