อยากกลับไปอยู่บ้านนอกโดยเร็ววัน
เบื่อชีวิตในเมืองหลวงเต็มที่แล้วฉัน
แต่ยังต้องใช้ความอดทน ทนอยู่ต่อไปในเมือง
เพราะยังคงต้องรอเวลาที่เหมาะสม
และยังมีปัจจัยอีกสองสามอย่างที่ต้องรอ

ฉันรู้สึกอยากอยู่ใกล้ ๆ ครอบครัว
ฉันรู้สึกอยากจะหนีความวุ่นวายของเกมส์ในสังคมเมือง
ฉันไม่มีความสุขในการปั้นหน้าไปวัน ๆ นักหรอก
ฉันอยากอยู่แบบธรรมชาติ ที่ไม่รู้สึกอึดอัดหรือต้องบังคับตัวเองนัก

ฉันไม่ได้ต้องการความซีวิไลซ์อะไรเลย
ฉันว่าฉันดำเนินชีวิตได้ถ้าไม่มีห้างให้เดินบ่อยนัก
ฉันว่าฉันอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งพับ หรือ ร้านอาหารหรู

ฉันคิดไว้ในใจว่า
บ้านน้อยหลังนี้ของเราจะต้องมีตู้เย็นที่มีไอติมอยู่ตลอดเวลา
มีสายโทรศัพท์ให้ต่อเน็ตได้ ...
ฉันยังคงทำมาหากินผ่านเน็ตได้สบาย ๆ
นั่งเขียนหนังสือแล้วก็ส่งต้นฉบับผ่านเน็ตไปโผล่ในมือ บก.
ฉันหาหนังสืออ่านได้จากการสั่งซื้อผ่านทางเน็ต
ฉันคุยกับเพื่อน ๆ ที่สนิทได้ผ่านทางเน็ตทุกคน

กิจการเล็ก ๆ ที่ฉันกับปอกำลังหาข้อสรุปอยู่นั้น
หากมันเรียบร้อยและพอจะมีแนวทางที่จะเริ่มได้
ฉันคงจะได้เริ่มนับถอยหลังเสียที
กับการกลับไปมี สำนึกรักบ้านเกิด

กลับบ้านเรา .. รักรออยู่
ฉันชอบคำนี้นะ ฉันว่ามันคือความจริง
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่มุมนึงของบ้านหลังน้อย ที่มีแต่รัก
มีหมานอนอยู่ปลายเท้าตัวนึง
วิ่งไปวิ่งมาเหมือนม๊อบดำ ๆ อีกตัว
หลานชายคนโตกำลังตีกลองชุดอย่างเมามัน
ส่วนกู๋ปอ ก็มีกีตาร์ไฟฟ้าอยู่ที่พุง
พี่สาว และพี่เขยปอ เป็นผู้ชมที่คอยช่วยตีฉาบ กับเต้นอยู่ข้าง ๆ
ส่วนฉัน .. กำลังพยายามจะนั่งฟังว่ามันเป็นเพลงไหม
โดยมีเจ้าหลานคนเล็กตัวแสบ คอยถากถางว่าฟังไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ

เนี้ยหละ .. นิยามของคำว่า "บ้าน" ที่ฉันต้องการ
เย็นนี้ตอนทานข้าวเย็นด้วยกัน
ฉันจะคุยเรื่องโปรเจคใหม่ที่ฉันกับปอเอาข้อมูลกลับมา
บางทีฉันว่า .. ฉันคิดสวนทางกับคนมากมาย
หลายคนอยากจะตะกายเข้าไปในเมืองหลวง
แต่ฉันกับปอ กลับรู้สึกอยากกระโจนออกมา

กลับบ้านเรา .. หลานรักรออยู่
ปอพูดประโยคนี้หลังจากเร่งให้ฉันเก็บของกลับบ้านมาไว ๆ
ฉันก็รู้สึกอยากกลับมากอดหลานตัวกลม ๆ เนี้ยเหมือนกัน

เมื่อไหร่น๊า .. ฉันจะได้กลับมาอยู่บ้านหลังเล็ก  หลังนี้เสียที
แต่ฉันหวังว่า .. จะได้ฟังเสียงกลองกะกีตาร์ที่มันเป็นเพลงเข้าสักวัน
แล้วฉันจะลองไปช่วยร้องดูบ้าง

11 ก.ย. 2547

เวลา 14:56 น.