คำตอบที่ดีที่สุดในความคิดของฉันตอนนี้คือ
“การเงียบ”  เพราะตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะพูดไปทำไม
และไม่รู้จะพูดให้ได้อะไรขึ้นมา
เพราะเล็งเห็นแล้วว่า การพูดบางเรื่องจะรังทำให้จิตขุ่น

ฉันเรียนรู้คำว่า จิตขุ่น จากน้องมิงค์
และลองมานั่งคิดถึงประโยชน์ของการรักษาจิตไม่ให้ขุ่นแล้วหละ
พร้อมทั้งตระหนักแล้วว่า ฉันควรจะรักษาจิตของตัวเองไว้ในระดับวันนี้

ฉันปล่อยทุกอย่างผ่านไป
และจะไม่พยายามจะดึงเรื่องที่ควรจะต้องปล่อยผ่านไปกลับมาอีก
เพราะฉันเรียนรู้แล้วว่า ฉันควรรักษากรรมดีของตัวเองไว้ให้มาก
และพยายามมองข้ามกรรมของคนอื่นไปเสียจะดีกว่า
เพราะท้ายที่สุดก็ “กรรมใครกรรมมัน รับแทนกันไม่ได้”

การพยายามจะขัดเกลาจิตใจจะได้ผลดี
ก็ต่อเมื่อเรามีความคิดที่จะขัดเกลาจิตใจตัวเอง
เพราะนั่นคือความตั้งใจจริงของตัวเอง
ฉันพยายามจะจุดประกายให้ใครบางคนมาหลายต่อหลายครั้ง
จนวันนี้ฉันรู้สึกว่า การจุดประกายเรื่องดี ๆ ทำยาก
ทำยากกว่าการปล่อยให้เค้าทำในสิ่งที่เค้าเป็นไปจะดีกว่า

เดิมฉันรู้สึกไม่ดีนักที่จะเผิกเฉย
ในการที่จะคิดช่วยเหลือ หรือแนะนำ
แต่สำหรับครั้งนี้… ฉันรู้สึกว่า ฉันแนะนำไปหมดทุกอย่างแล้ว
แล้วทุกอย่างมันก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้นไปกว่าเดิม
ฉันควรจะหยุดพยายามได้แล้ว

ฉันเลือกที่จะใช้ความเงียบเป็นคำตอบ
และเลือกที่จะใช้ความเงียบทำให้ตัวเองรอบคอบขึ้น
เพราะฉันกำลังจะตัดสินใจและต้องวางแผนอะไรอีกมาก
ชีวิตฉันไม่ได้หยุดแค่วันนี้ .. ยังมีอะไรมากมายกำลังกรูเข้ามา

เตรียมจิตให้เข้มแข็งดีกว่าเนอะ

23 ก.ย. 2547

เวลา 23:41 น.

==================================================

ศีลข้อ 1 ไม่ฆ่าสัตว์
ศีลข้อ 2 ไม่ลักทรัพย์และพึงอยากได้ในทรัพย์ของผู้อื่น
ศีลข้อ 3 ไม่ประพฤติผิดในกาม
ศีลข้อ 4 ไม่พูดปด พูดจาส่อเสียด และนินทาว่าร้าย
ศีลข้อ 5 ไม่ดื่มสุราของมึนเมา

อ่านเรื่องศีลมาจากน้องมิงค์
และรู้สึกได้เหมือนกันว่า ศีลข้อ 4 ควรจะต้องรักษาให้ดีกว่านี้
โดยเฉพาะในสภาพแวดล้อมอย่างออฟฟิตฉันตอนนี้