แม่

หลายคนเมื่อมีลูก ก็เริ่มคิดเลยว่า อยากให้ลูกเป็นเด็กดี อยากให้ลูกเรียนเก่ง อยากให้ลูกเป็นเจ้าคนนายคน อยากให้ลูกก้าวหน้า อยากให้ลูกร่ำรวย อยากให้ลูกสวย หล่อ โด่งดังมีชื่อเสียง ล้านแปดพันประการในความ “อยากให้ลูกเป็นในแบบที่เราฝันไว้” แต่..ลืมกันไปรึเปล่าคะว่า ลูกเกิดมา เขาเลือกแม่ไม่ได้ แม้กระทั่งอยากจะเลือกเกิดกับแม่ที่ดี เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า คลอดออกมาจากตัวเราแล้ว เขาจะต้องเจออะไรบ้าง แต่เราต่างหากที่เป็นฝ่ายเลือกได้ เราอยากเป็นแม่แบบไหนกันหละ ?

ในวันที่อุ้มท้อง แม่คือ โลกทั้งใบของเจ้า ในวันที่ลืมตาดูโลก แม่คือ คนแรกที่เจ้าจะเจอเมื่อลืมตาเสมอในวันที่เจ้าก้าวขาออกเดิน แม่คือ ผู้คอยบอกให้เจ้าลุกเมื่อล้มลงในวันที่เจ้าพบเจอโลกที่กว้างขึ้น แม่คือ ผู้คอยสอนให้เจ้ารู้จักโลก และในวันที่เจ้าต้องนำพาชีวิตให้เติบโต แม่คือ .. ผู้ที่คอยสนับสนุนและค้ำจุนให้เจ้าเดินก้าวต่อไป ทุกช่วงเวลาของลูก มีแม่คอยเคียงข้างเสมอ เพียงเพราะแม่คือ คนที่คอยเฝ้ามองอย่างห่วงใยในทุก ๆ เวลา แล้วแม่ก็พร้อมจะเป็น

หลายเรื่อง ที่ทำไม่เป็น ก็หัดทำจนได้หลายเรื่อง ไม่เคยกล้าทำ ก็กล้าจนทำได้หลายเรื่อง ต้องเปลี่ยนแปลง ก็ยอมได้ หลายเรื้อง ต้องอดทน ก็ทนจนที่สุด หลายเรื่อง ต้องสู้ ก็กัดฟันสู้ยิบตา หลายเรื่อง ต้องใจเย็น ก็เบาลงได้ เพราะทุกๆ เรื่องนั้น ทำเพื่อ “ลูก” บอกตามตรงเลยว่า

หลายคนสงสัยว่าแม่ยุ้ยทำมาหากินอะไรทำไมมีเวลา ไปรับ ไปส่ง ทำอาหารสอนการบ้าน อ่านนิทาน พาลูกเที่ยวเล่น ยุ้ยก็มีชีวิตไม่ต่างจากคนอื่นคะ จากมนุษย์แม่ที่เป็น Working Mom ทำงานออฟฟิต ทำงานจนจะคลอดก่อนกำหนด สี่ห้าทุ่มยังยืนท้องโย้ ถ่ายเอกสารงาน หิ้วที่ปั๊มนม มาปั๊มใต้โต๊ะทำงาน ไม่มีคนเลี้ยงลูก ก็ต้องหอบงานไปทำบ้าน ลูกป่วยก็ลาจนใบลาจะเต็มหน้า สิ้นปีก็ตากหน้ากับผลประเมิน