รู้ได้ยังไงว่าลูกชอบอะไร ?
🍄 รู้สิ่งที่ไม่ชอบก่อน
สำหรับปลาทู สิ่งที่จะรู้ก่อนคือ อะไรที่ไม่ชอบ ? เพราะเธอจะแสดงออกชัดเจนและบ่นให้แม่ฟังเป็นระยะ เราก็จะได้ข้อมูลแล้วว่า แนวนี้ลูกไม่ชอบนะ แต่ก็แอบสังเกตต่อเพื่อหาสาเหตุของการไม่ชอบต่อไปด้วย เช่น การบอกว่าไม่ชอบคณิต ข้อนี้เราใช้เวลาดูและปรับแก้กันมาหลายปีมาก จนพบสาเหตุว่า ลูกไม่ชอบเพราะลูกไม่เข้าใจ แต่พอสามารถทำความเข้าใจได้ ลูกเรียนได้นะ แล้วก็มาบอกในช่วงหลังว่า ชักรู้สึกสนุกกับคณิต เพราะเริ่มคิดคำตอบออกมาได้ คนสอนก็เป็นส่วนสำคัญ ถ้าคนสอนสนุก มีวิธีอธิบายให้เด็กเข้าใจ หาจุดให้เด็กจำได้ ยิ่งดีขึ้นมาก ๆ ล่าสุดนี้เปรยกับแม่ว่า ถ้าเราได้เรียนคณิตก่อนเปิดเทอมก็คงดี เรียนไปก่อนไปเรียนในห้อง น่าจะช่วยให้ตามในห้องทัน .. ความคิดนี้ของลูก พ่อแม่ก็เห็นด้วย และก็เตรียมสนับสนุนเรื่องนี้กันอยู่ในช่วง ม.ปลาย
🍄 ดูสิ่งที่ชอบจากสิ่งที่ลูกทำบ่อย ๆ
ที่บ้านจะดูว่าชอบอะไรจากการใช้เวลาของลูก ลูกอยู่กับการทำอะไรได้นาน ๆ แบบทำซ้ำๆ ไม่บ่นว่าเบื่อ และพยายามทำให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนั้น ๆ เองเสมอ ไม่ได้จำกัดแค่วิชาเรียนเท่านั้นนะคะ ที่บ้านเก็บรายละเอียดหมดเลย เช่น ลูกชอบแมว ชอบร้องเพลงกับเพื่อน เราก็ชำเลืองมองหมดเลยอ่า อย่างเรื่องวาดรูปนี่ เขาทำได้อยู่เป็นวัน ๆ แล้วก็คอยไปหาคลิป หาข้อมูลการวาดแบบนี้ แบบนั้นมาลองทำตาม ที่รู้เพราะเขาจะมาเล่าให้แม่ฟังเป็นระยะ หนูลองแบบนี้อยู่นะ แบบนั้นมันเรียกว่าอย่างนี้นะยุ้ย เพื่อนคนนี้เขาทำแบบนี้ด้วยนะ
🍄 อะไรที่ลูกทำออกมาได้ดี
เวลาเราเห็นลูกทำอะไร แล้วมันออกมาดี คือดูดีในสายตาเรา เราก็จะชวนคุยว่า เออแบบนี้ทำยังไงอ่ะ แล้วตอนทำนานไหม รู้สึกสนุกไหมตอนทำ คือก็คุยกันไปคุยกันมาแบบนี้นี่แหลคะ แต่ก็มีระหว่างการชวนคุยในบางครั้งนะคะที่ลูกบอกว่า “แม่ สิ่งที่ทำออกมาได้ดี ไม่ได้แปลว่าหนูจะชอบมันนะ” เออพอได้ฟังคำนี้ก็เอามาคิดต่อ ลูกบอกว่า หลาย ๆ อย่างมันมาจากความเคยชิน แม่เลยบอกว่า งั้นก็เป็นสิ่งที่เราทำบ่อย ๆ ทำซ้ำ ๆ มันเลยทำให้เรามีทักษะมากขึ้น แม่ว่าแบบนี้ก็ดีนะ มันบอกเราได้ว่า การทำซ้ำ ทำบ่อย ช่วยทำให้เราทำได้ดีขึ้น ใช่ไหมหละ ?
🍄 จับกลุ่มความชอบออกมา
พอเราสังเกตลูกมาเป็นระยะ ซึ่งเอาจริง ๆ เลี้ยงกันมาตั้งแต่เกิด ก็สังเกตกันมาตลอดแหละ เราจะสามารถจับกลุ่มสิ่งที่ลูกทำได้ดี สิ่งที่ชอบทำออกมาได้นะ แล้วจับกลุ่มมันเข้าด้วยกัน อย่างปลาทูเนี่ย เธอจะชอบแนวศิลปะและดนตรี ชอบอะไรที่เป็นการเล่าเรื่อง ใช้ภาพ ใช้เสียง แล้วก็ชอบถ่ายรูป ถ้าเป็นส่วนของวิชาเรียน วิชาที่ต้องจำเยอะ ๆ แม่ก็สอนให้ผูกเป็นเรื่องซิ เราอ่านมันเหมือนเราอ่านนิทาน หาจุดจำ หาจุดขำ หาจุดสนุกไง ด้วยความช่างพูด ช่างเล่า เธอก็จะมีทักษะในการเขียนเรื่อง เล่าเรื่องได้ บรรยายออกมาได้ในแบบของตัวเอง พอเราเริ่มจับกลุ่มออกมาได้ ก็พอจะเห็นภาพชัดขึ้นว่าลูกน่าจะไปหนทางไหน
🍄 ความชอบ มีมากกว่าหนึ่งอย่างและมีได้หลากหลาย
ต้องเข้าใจในจุดนี้กันด้วยนะคะว่า ชอบวันนี้ กับชอบในปีหน้า อาจจะเปลี่ยนไปก็ได้นะ … ลูกสามารถเจอสิ่งที่ชอบเพิ่มเติมได้ตลอดแหละ เพียงแค่เราคอยคุยกันไว้ บางครั้งพอเราตั้งคำถามกับลูก ลูกก็จะกลับไปตั้งคำถามกับตัวเอง หนูยังอยากทำอย่างนี้อยู่ไหม มันสนุกน้อยลงไหมลูก หรือว่า มีอย่างอื่นสนุกกว่าแล้ว เราก็ต้องเปิดใจให้ลูกได้เลือกสิ่งที่ชอบมากกว่าอยู่เสมอนะ เพราะทุกอย่างมันเปลี่ยนกันได้แหละ
🍄 ค่อย ๆ เลือกกันไปตามลำดับ
ช่วง ประถม และ ม.ต้น ก็นำไปสู่การเลือกแผนการเรียนในระดับ ม.ปลาย แล้วสิ่งที่สังเกตกันมาช่วงหลังจากนี้ก็จะนำพาไปสู่การเลือกคณะเข้าไปเรียนในมหาวิทยาลัย และก็ขยับไปสู่การเลือกอาชีพ ทุกเส้นทางมีทางเลือกได้มากกว่า 1 เสมอนะคะ
บางทีการไม่กดดัน ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ก็ช่วยได้นะ .. ที่บ้านจะใช้การชวนทำโน้นทำนี่เป็นเครื่องมือในการเช็คความชอบลูกค่ะ อย่างที่เพิ่งผ่านกันไปคือเรื่อง สอบเข้า ม.4 ที่สาธิตประสานมิตรเนี้ย เป็นเครื่องมือสำคัญเลยที่สร้างจุดเปลี่ยนที่ชัดเจนให้กับปลาทู เป็นการกระตุ้นให้เกิด ความอยากไปต่อในเส้นทางศิลปะ มากกว่าเดิม
👑 พ่อแม่ต้องไม่ลืมว่า เด็กทุกคนมีเวลาอันเหมาะสมของตัวเองนะคะ อย่าเร่งรัด รีบร้อน บีบเค้นให้ลูกเราสรุปว่าชอบอะไร จากการที่เราเห็นความถนัดของลูกบ้านอื่นนะ เราเลี้ยงมาต่างกัน เติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมือนกัน สังคงเพื่อนฝูง ครอบครัว ก็ต่างกัน
เราเลี้ยงลูกเรามา เราคือคนที่รู้จักลูกเราดีที่สุด วิธีการแบบไหนใช้กับลูกเราได้ หรือใช้ไม่ได้ เราควรเป็นคนที่รู้ดีที่สุดนะ ลูกเขาทำได้ ไม่ได้แปลว่าลูกเราจะทำได้แบบเดียวกัน อย่าลืมข้อนี้เลยเชียว เพราะบางอย่างที่ลูกเราทำได้ ลูกคนอื่นก็อาจจะทำไม่ได้เช่นกัน มันเป็นเรื่องปกตินะคะ ให้โอกาส ให้เวลาและให้กำลังใจกันไปนะ
