หลายเรื่องวิ่งวนอยู่ในหัวแบบวนไปวนมา
สองสามวันนี้ฉันรู้สึกว่า .. ฉันยืนอยู่ในจุดเดิมมากไปรึเปล่า
บอกตามตรงว่า กว่าครึ่งปีที่ผ่านมา ฉันยืนนิ่ง ๆ อยู่กับที่
นิ่งแบบไม่วิ่งไปหาใครเลย .. เพราะสิ่งที่แบกอยู่มันหนักไม่ใช่น้อย
มันเลยทำให้ฉันต้องยืนอยู่ที่จุดเดิมแล้วแยกแยะจัดการมัน

ส่วนใหญ่เพื่อนจะวิ่งเข้ามาหาฉันบ้าง
หรือฉันก้อจะขยับไปบ้างแต่ก้อไม่มากเหมือนแต่ก่อน
จากที่ฉันเป็นคนที่รู้สึกว่าต้องดูแลความรู้สึกของเพื่อนบางคน
ฉันจะมีเพื่อนรักบางคนที่ฉันรู้สึกว่าฉันต้องดูแลใจเค้า

ฉันไม่รู้ว่ามันคือข้อแก้ตัวหรือข้ออ้างที่เข้าข้างตัวเองรึเปล่า
ฉันยุ่งกับเหตุการณ์หลายอย่างที่วิ่งเข้ามาในปีนี้
มันหนักหนานัก .. มันมากมาย และมันวุ่นวายเหลือเกิน
จนบางช่วงฉันเหนื่อย .. และหลงลืมบางอย่างที่เคยทำไป

ฉันเคยพูดประโยคนึงกับเพื่อนอยู่เสมอว่า
วันที่ฉันทำอะไรให้ได้ ฉันยินดีทำเต็มที่
แต่ถ้าวันนึงฉันอยู่ในเงื่อนไขที่ฉันไม่สามารถจะทำให้ได้
อย่าโกรธฉันในวันนั้น .. เพราะวันที่ฉันทำ ฉันทำเต็มที่จริง ๆ

บางทีฉันก้อคิดว่า .. ฉันมีคนรักแล้วฉันลืมเพื่อนรึเปล่า
คำนี้มันก้องอยู่ในหัวฉันมาหลายวันแล้วหละ
หรือว่ามันเป็นธรรมชาติของกลไกในเรื่องของวัย
ฉันมีเวลาให้เพื่อนน้อยลง เพราะฉันต้องดูแลครอบครัว

คำว่าคนรัก..และการแต่งงานของฉันวันนี้ทำให้ฉันเข้าใจแล้ว
ฉันไม่ได้แต่งงานแค่กะปอคนเดียว
ฉันมีหน้าที่ต้องก้าวเข้าไปในครอบครัวของปอด้วยเช่นกัน
ในขณะเดียวกันฉันก้อต้องดูแลครอบครัวของฉันด้วย

เรากำลังต้องรับภาระในสิ่งที่เราสองคนเองก้อไม่เคยทำมาก่อน
พักนี้..ชีวิตฉันกะปอเริ่มอยู่ตัว
ฉันเลยมีเวลาเหลือคิดเรื่องพวกนี้มั้งเนี้ย

ฉันก้อไม่รู้ว่าเพื่อนที่ฉันคิดถึงอยู่ในวินาทีนี้
จะเข้าใจฉันมากน้อยแค่ไหน .. หรือว่าฉันคิดมากอยู่คนเดียว
ฉันพยายามจะทดแทนในทุกสิ่งที่สามารถจะทำได้จริง ๆ

วันนี้ฉันทำได้เท่านี้
มันอาจจะน้อยกว่าเมื่อก่อน ..
แต่สิ่งนึงที่ไม่เคยน้อยลงเลยคือ ฉันยังระลึกถึงเพื่อนคนนี้เสมอ
ฉันเฝ้าคอยที่จะอยากรู้ความเป็นไป
ฉันยังเฝ้าคอยที่จะดีใจเมื่อเธอเจอสิ่งที่ดี คนดี ๆ

เพียงแต่วันนี้ฉันไปยืนอยู่เคียงข้างเธอไม่ได้เหมือนเคยเท่านั้น
แต่ฉันก้อยังมีเธออยู่ในห้วงของความรู้สึกเสมอนะ

17 พ.ค. 2547

เวลา 00:41 น.

ขอเม้าท์เรื่องน้องหมานิดนึงดิ

ไม่รีบพูดถึงเดี๋ยวจะเป็นสมาชิกเก่าเสียก่อน
เนี้ย..ลูกหมาตัวใหม่ของบ้านปอ
ตอนฉันไปยังตกลงชื่อกันไม่ได้
ดูหมาน้อยมันสับสนเล็ก ๆ ว่า ตรูจาชื่อไรดีเนี้ย
พี่สาวปอเรียก ปุ้มปุ้ย
พี่เขยปอเรียก อุ้งอิ้ง
ยุ้ยเรียก น้องหมา
ส่วนปอ เรียก ไอ้ลูกหมา
ตอนนี้ไม่รู้ว่าได้ข้อสรุปอ่ะยัง

ส่วนนี้จิมมี่ .. หมาข้างบ้าน แต่ทำตัวเหมือนหมาบ้านเรา
คือว่าจิมมี่จะดีใจทุกครั้งที่เห็น แม่กะยุ้ย
คือว่า ดีใจแบบว่าดีใจจริง ๆ นะ กระโดดตัวลอย
ร้องเรียกหงืด ๆ เลยหละ .. ไม่รู้ตกลงมันเป็นหมาใครกันแน่
แต่จิมมี่เป็นหมาน่าสงสาร เพราะเจ้าของไม่สนใจเลย
เป็นหมาขาดความอบอุ่น .. แบบพวกหมามีปัญหาอ่ะนะ
เราก้อเลยเห็นใจเลยรับไว้เป็น หมาสมมติว่าของเรา

ส่วนตัวสุดท้าย .. ปุยนั่นเอง
เจ้าเนี้ยฉันเห็นพัฒนาการเจริญเติบโตมาตั้งแต่เด็ก
ปุยจะเป็นหมาเนียนมาก .. แปลกหน้าใครไม่เกินห้านาที
คือว่า พักเดียวเท่านั้นหละ เข้ามาทำตัวหนิดหนมแล้วอ่ะ
เหมาะแก่การเป็นเซลส์มาก เจ้าปุยเนี้ย ..
แทรกซึม และตีซี้เก่งมาก ถือว่าเป็นพรสวรรค์เลยนะปุย

ที่สำคัญ ปุยสวัสดีสวยมาก ยืนสองขาได้แบบว่า น่าชื่นชม