ป่วยหลายวันครั้งนี้ทำให้ฉันคิดอะไรได้หลายเรื่อง
ฉันใช้ร่างกายมากเกินไปรึเปล่านะ ถึงได้เป็นแบบนี้
ฉันหักโหมที่จะทุกข์มากไปหรือเปล่ากับบางเรื่อง
ฉันลืมนึกถึงตัวเองไปรึเปล่าเนี้ย

นอนอยู่กับห้องคนเดียวเสียหายวัน
ก้อย้อนกลับมาว่าฉันมีความสุขพอแล้วนินา
ทำไมฉันจะต้องกะเตียกตะกายแบกรับอะไรมากกว่าที่ควรทำไม

ฉันควรจะต้องหัดเพิกเฉย..และไม่รู้ร้อนรู้หนาวบ้างแล้ว
ฉันคงจะต้องเรียนรู้ที่จะคิดเฉพาะในสิ่งที่จำเป็น
จำเป็นกับชีวิตตัวเอง .. ครอบครัวของตัวเอง
และเพื่อนของตัวเองก้อคงจะเพียงพอ
ฉันไม่สามารถจะแก้ไขสถานการณ์ได้ดีพอใจทุกคน
ฉันไม่ใช่นางฟ้าใจดีในนิทานที่เสกทุกอย่างได้
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันจะเอาไปหยิบยื่นให้คนอื่นได้
มันก้อต้องมาจากน้ำพักน้ำแรงที่ฉันต้องหามาทั้งนั้น
ทำไมฉันจะต้องยอมเสียแรงมากขึ้นเพื่อให้คนอื่นเป็นสุขด้วย

ฉันควรจะต้องจัดสรรความสุขที่เกิดจากน้ำแรงของฉันให้ดีกว่านี้
คนที่ควรจะได้รับการดูแลเอาใจใส่จากฉัน มีอยู่แล้ว
บางทีฉันก้อควรจะต้องดีกับคนที่ดีกับฉันเท่านั้น

สังคมสอนให้คนแก่งแย่ง ไร้น้ำใจ และเจ้าเล่ห์
ฉันไม่ได้แล้งน้ำใจ และไม่ได้เอาเปรียบใคร
แต่ฉันจำเป็นต้องเรียนรู้ที่จะเท่าทันคนหลายประเภทในสังคม
บางทีเราก้อคงต้องหาสูตรสำเร็จในการอยู่รอดให้เป็นสุข
จากสภาพแวดล้อมที่หลายคนบอกว่ามันแย่ลงทุกวันให้ได้

ยังมีอะไรมากมายในวันข้างหน้าในโลกภายนอก
แต่สิ่งที่เหมือนเดิมและยั่งยืนคือครอบครัวที่อบอุ่นและเป็นสุข
ฉันควรแค่ต้องรักษาตัวเองให้อยู่กับพื้นที่อบอุ่นของฉันให้นานที่สุดก้อคงพอ
ครอบครัวเป็นกำลังใจและเป็นทุกสิ่งทุกอย่างจริง จริง

ฉันเชื่อคำรณรงค์ที่หลายคนพูดว่า ครอบครัวเป็นเกราะป้องกันทุกอย่าง
ฉันโชคดีที่มีเกราะป้องกันที่ดี
และฉันกำลังจะสร้างเกราะป้องกันให้กับครอบครัวตัวเองในอนาคตด้วย

ฉันเห็นค่าของคำว่า ครอบครัวที่ดี
วันนี้ฉันเลยตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อ ครอบครัวที่ดี่ของฉันเอง
พื้นที่อบอุ่น ที่ฉันกำลังจะสร้างมันขึ้นมา
ให้เหมือนกับสิ่งที่ฉันเคยมี และเคยได้รับมานั่นเอง

26 พ.ค. 2547

เวลา 15:42 น.