เรื่องเล่าจากเจ้าปลาทู

วันนี้ที่โรงเรียนทีปาร์ตี้วันคริสมาสต์ ครูให้เด็ก ๆ เอาอาหารหรือขนมไปคนละอย่าง เพื่อเอาไปร่วมงานปาร์ตี้ แม่ยุ้ยก็ตกลงกับปลาทูแล้วว่าจะทำเอแคร์ลนี่หละไป ซ้อมใหญ่กันก่อนด้วยแล้ว จนเมื่อวานตอนเย็น ลงมือทำไปแล้ว เสียหายรอบแรก แป้งออกมาไม่พอง พอออกจากเตา เด็กก็มาหยิบแป้งแบน ๆ นั่นหละใส่ปากกินอย่างอร่อย พร้อมกับพูดว่า ปลาทู : แม่ อันนี้จริง ๆ มันก็อร่อยดีนะ

ปลาทู : เพื่อนคนนึงบอกหนูว่า สวรรค์ กับ นรกไม่มีจริง เค้าไม่เชื่อหนูเลยอ่ะแม่ แม่ : ก็เหมือนที่แม่บอกลูกไง มันคือความเชื่อ บางคนเค้าก็ไม่เชื่อในแบบที่เราเชื่อไงลูก ปลาทู : แม่ แต่เค้าจะได้รู้ตอนที่เค้าตายไงแม่ ตอนนี้เค้าไม่รู้หรอก แม่ : (

เมื่อวาน เราคุยกันมาในรถตอนกลับบ้านว่า พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้านะลูก แม่จะต้องพายายไปหาหมอ เด็กถามขึ้นมาทันที ปลาทู : ยายไม่สบายเป็นอะไรแม่ ทำไมต้องไปหาหมอแม่ : ยายแก่แล้ว ร่างกายคนเราก็จะพังกันไปตามเวลา ต้องไปตรวจเรื่อย ๆ ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ตอนแก่ของบางอย่างกินได้ ก็จะกินไม่ได้ ต้องรีบนอน ออกกำลังกาย ซึ่ง ยายไม่ทำเลย

ด้วยช่วงนี้เพื่อนหลายคนของปลาทู เริ่มมีน้องกัน หลายคนเพิ่งคลอด พาน้องมารับที่ ร.ร. จนทำให้ ปลาทูกลับใจ จากที่ไม่คิดอยากจะมีน้อง มาคุยกับแม่ว่า “หนูอยากมีน้อง” หนูจะได้มี “เพื่อน” เล่นไงแม่ แล้วแม่ก็จะได้มี “คนรักเพิ่มขึ้นอีกคนไง” แม่ : อยากมีน้องเหรอลูก ถ้ามีน้องจะชื่ออะไรดี ปลาทู : ยู้ฮู้

เรื่องเล่าวันพ่อ .. ขณะที่ดูทีวีตอนประชาชนรับเสด็จเมื่อวาน เราก็มาคุยกันตอนค่ำ ๆ หลังจุดเทียนเสร็จ ปลาทู : จริง ๆ คนที่ไปรอในหลวงน่าจะร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้ในหลวงนะแม่ เพราะวันนี้วันเกิด ในหลวงจะได้เป่าเทียนแม่ : ครอบครัวของในหลวงคงเตรียมร้องเพลง เป่าเทียนมีเค้กแล้วหละมั้งลูก ก็เป็นแบบในครอบครัวไง แล้วลูกรู้ไหมว่า “ทรงพระเจริญ” ที่ประชาชนตะโกนบอกให้ในหลวงแปลว่าอะไรปลาทู :

เมื่อสองสามวันก่อนลูกถามแม่ว่า …ปลาทู : ทำไมแม่ต้องทำกับข้าวใส่บาตรเองหละ ที่หน้าวัดเค้าก็มีขายนะ เราไปซื้อที่หน้าวัดแล้วใส่บาตรก็ได้นินา พ่อ : เราทำเอง เรารู้ว่า เราใส่อะไรบ้าง เราล้างผักกี่รอบ เราใช้ของที่สด และดี เราจะได้มั่นใจว่า ของที่เราทำสะอาด และดีไงลูก แม่ : เราใส่บาตรด้วยของที่เราคิดว่าดีที่สุดที่เรามี และเราก็ใส่บาตรก่อนที่เราจะกินด้วย เพราะเรา “ตั้งใจ”