ขอบคุณความไม่พร้อม

คงเพราะลูกเห็นพ่อและแม่ทำงาน เห็นเราประหยัด และเราก็คุยกันเสมอเวลาที่ลูกอยากได้อะไร อยากไปเที่ยวไหน ว่าแม่ให้ได้แค่ไหน อะไรยังให้ไม่ได้

ด้วยสิ่งที่เห็น และสิ่งที่เป็นอยู่ สอนลูกไปในตัวโดยอัตโนมัติ อะไรที่หยิบจับช่วยกันได้ ลูกแม่จึงไม่เคยนิ่ง ถึงจะช่วยได้แบบเด็กช่วย แต่สำหรับแม่ “หัวใจที่อยากช่วย” คือความยิ่งใหญ่จากใจดวงน้อย ๆ ดวงนั้นแล้ว

หนูช่วยกวาดบ้านนะแม่ แม่จะได้ไม่เหนื่อย
หนูเอาเงินจากในธนาคารสีชมพูมาช่วยจ่ายค่าเรียนเปียโนนะแม่
หนูอยากช่วยแม่ขายของ คนจะได้ซื้อของแม่เยอะ ๆ เราจะได้มีเงิน
หนูวาดรูปขายไหมแม่ เงินเราพอรึเปล่าค่าเทอม
หนูเอาดินสอไปตั้งขายหน้าบ้านไหมแม่ เผื่อจะมีใครผ่านมาซื้อ
กินพิซซ่ากันได้ไหมแม่ เดี๋ยวหนูช่วยออกเงิน

นี่หละคำ “กำไร” จากความยากลำบากที่พ่อแม่มี
คำสอนที่ไม่ต้องเอ่ยปาก แต่สอนด้วยสิ่งที่เห็น และสิ่งที่เป็นอยู่

ขอบคุณทุกอุปสรรคและความยากลำบาก
ที่กำลังสอนให้ “ครอบครัวของเราเข้มแข็ง”
ที่กำลังสร้าง “หัวใจนักสู้ให้ปลาทูน้อยของแม่”

ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณทุกการสนับสุนที่ทำให้เรามีพื้นที่ตรงนี้ร่วมกัน
ขอบคุณเพื่อนดี ๆ รอบตัวแม่ยุ้ย ที่คอยถามไถ่ ช่วยเหลืออยู่เสมอไม่ขาดสาย
และสุดท้าย ขอบคุณผู้สนับสนุนดี ๆ ที่ทำให้เรามีกำลังดูแลเว็บไซต์ เพื่อจะมีเรื่องราวดี ๆ ให้ได้แบ่งปันอ่านกันต่อไป

สู้ต่อไป ด้วยพลังแห่งความเป็นแม่