สภาพหน้ากากลูกที่ใส่ไปโรงเรียน 2 วัน เห็นสีแล้วแม่ตกใจ

แม่ยุ้ยให้ปลาทูใส่หน้ากากไปโรงเรียนค่ะ ซึ่งในช่วงแรกบอกเลยว่า หาหน้ากากยากมากจริง ๆ และก็ได้หน้ากากตามมาตรฐาน P1 มา ก็คิดว่ายังดีกว่าไม่ได้ใส่อะไรไปเลย แล้วปลาทูเนี่ย ใส่หน้ากากออกจากบ้าน นั่งรถไปโรงเรียน ลงรถแล้วเดินเข้าโรงเรียนเอง พอขึ้นห้องเรียนก็บอกลูกว่า ถอดออกก็ได้นะลูก แล้วเวลาออกมานอกห้องค่อยใส่ เวลาพักน้อยลงมาเล่นที่สนามก็ใส่หน่อยนะ เพื่อป้องกันฝุ่นที่เรามองไม่เห็น สัก 2 วันแล้วค่อยเปลี่ยนใหม่ เราไม่ได้ใส่อะไรเยอะแยะมาก ไม่ได้เดินข้างถนนนาน ๆ

วันนี้เห็นสภาพหน้ากากลูกที่ใส่มา 2 วัน แม่ถึงกับสตั๊นไปหลายวิ

ถ่ายด้วยกล้องมือถือแม่บ้านธรรมดา ไม่ได้ปรับอะไรเลย เพราะปรับไม่เป็น เอามาลงนี่ก็ไม่ได้แต่งภาพเลยแค่ใส่ชื่อเว็บ เอามาให้ดูกันหลาย ๆ มุม

ลองเทียบดูกับสีหน้ากากชิ้นใหม่ที่ยังไม่ได้ใช้ด้านบนนะคะ แม่เลยถามไปว่า หนูไม่ได้ใส่หน้ากากไม่มุดอะไรเล่นมาใช่ไหม คำตอบคือแม่ซิแม่นิถามได้

บางคนบอกว่า ไม่มีอะไร อย่าตื่นตระหนก อย่าตกใจ ยังไม่วิกฤต หรือให้เราอดทนไปอีก 2-3 ปีจนกว่ารถไฟฟ้าจะสร้างเสร็จเดี๋ยวก็ดีเอง ไม่รู้จะพูดอะไรต่อเลยพอเห็นภาพนี้ เราคงต้องหาวิธีดูแลสุขภาพของเรากันเองนะคะ ปอดของเรา เราต้องใส่ใจ สิ่งที่มองไม่เห็นไม่ได้แปลว่ามันไม่มีอะไรนะ แล้วถ้าวันหนึ่งมันสะสมมากขึ้น จนเกิดอาการป่วยเรื้อรังขึ้นมา มันก็เราเองอีกนั่นหละคะที่ต้องรักษาตัวเราเอง

แค่เพียงอยากจะบอกว่า หาหน้ากากให้ลูกใส่ไปโรงเรียนกันเถอะค่ะ … อย่าชะล่าใจเลยนะ ว่ามันไม่มีอะไร

ปล. แม่ยุ้ยไม่ได้เปิดร้านขายหน้ากาก ไม่ได้สร้างความตื่นตระหนกเพื่อสร้างยอดขายหน้ากากนะบอกเลยตรงนี้ แค่ไม่อยากเห็นเด็กไทยปอดพังเพราะฝุ่นที่มองไม่เห็น