อนุญาตให้ตัวเองมีความสุขบ้างเถอะ
ทุกคนมีสิทธิ์ “มีความสุข” ไม่มีใครทำร้ายจิตใจเราได้ ถ้าเราไม่อนุญาต ที่เจ็บปวดกันไม่จบ เพราะใจเราเองทั้งนั้น ที่ยอมให้เรื่องเดิม ๆ เรื่องเก่า ๆ หรือใคร ๆ เข้ามาทำลายความสุขในใจตัวเอง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็เราเองไม่ใช่ใคร
โทษคนโน้น โทษคนนี้ เพราะไอ้นั่น เพราะไอ้นี่ที่ทำให้เราเป็นทุกข์ ถ้ายังคิดกันแบบนี้ … หาความสุขได้ยากแน่นอนค่ะ เพราะเราควบคุมใครไม่ได้ เปลี่ยนแปลงใครไม่ได้ เรามีหน้าที่เดียวคือ รักษาใจตัวเอง หาหนทางเยียวยาวตัวเอง สร้างความสุขให้ตัวเอง และฝึกตัวเองให้ระบายความทุกข์ใจที่เข้ามาจากการถูกสิ่งต่าง ๆ มากระทบให้ได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ
ทำความเข้าใจธรรมชาติของโลกให้ได้ เราควบคุมทุกสิ่งไม่ได้ เราเลือกเกิดไม่ได้ เราเลือกที่จะอยู่แต่กับคนดี ๆ คนที่รักเรา คนที่จริงใจกับเราเท่านั้นไม่ได้หรอกนะ ไม่ว่าจะคนใกล้ตัว ใครในครอบครัว หรือแม้แต่คนที่สืบทอดผูกพันกันมาโดยสายเลือด
ไม่ใช่พ่อแม่ทุกคนจะเข้าใจ รัก และพร้อมจะเสียสละทั้งหมดไม่ใช่ลูกทุกคนจะเข้าใจ รัก และยอมทำตามใจพ่อแม่ไม่ใช่สามีทุกคนจะเข้าใจ รัก และพร้อมช่วยประคับประคองภรรยา
🌿 ความจริงสิ่งเดียวคือ
ไม่ใช่คนทุกคนจะเข้าใจ รัก และ พร้อมจะโอบอุ้ม ประคับประคองใคร
เราทุกคนมีหน้าที่ เข้าใจ รัก และโอบกอด ประคับประคองตัวเองให้ได้ สร้างกำลังใจให้ตัวเองอย่างสม่ำเสมอ และพร้อมจะยอมรับว่า เราไม่ได้เก่ง ไม่ได้สำเร็จ และเป็นสุขเสมอ หรือทุกข์ได้ตลอด
เข้าใจโลกในแง่มุมเหล่านี้ให้ได้มากขึ้นเรื่อยๆ เท่าไหร่ เราจะค่อยๆ ปลอดเปลื้องความทุกข์ที่มันเกาะอยู่ในใจจากการ “ยึดติด” จากสิ่งที่เราคิดว่ามันควรจะเป็นได้มากขึ้นเรื่อย ๆ
ทุกคนเกิดมา เป็นอิสระต่อกัน หากมีบุญกรรมสัมพันธ์กันมาในทางดี เราก็ได้เกื้อกูล หนุนนำกัน โอบอุ้ม ประคับประคองกันไปตามโอกาสอันควร แต่ถ้าในทางตรงกันข้าม ก็ได้รับผลตรงกันข้ามกัน เท่านั้นเอง หมดกรรม หมดวาระ ก็แยกย้ายกันไปตามเส้นทางของตน
☘️ อนุญาตให้ตัวเองมีความสุขเถอะ ชีวิตนี้มันสั้นนัก
อย่าเอาความสุขของตัวเองไปผูกไว้กับความต้องการของใครเลย หาจุดพอดีของทุกหน้าที่ และความรับผิดชอบให้เจอ แล้วจะเข้าใจเองว่า ไม่ใช่เราต้องทำสุดแรง ทุ่มสุดตัว เพื่อให้ใครพอใจแล้วเราจะเป็นสุขได้ มันไม่ใช่ ความสุขมันเกิดจากความพอดี ไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ทำร้ายตัวเอง ไม่ทำร้ายคนอื่น
📌 ต้องการจากคนอื่นมากไป เขาให้ไม่ได้ ก็ทุกข์
📌 อยากให้คนอื่นมากไป เขาไม่อยากรับ ก็ทุกข์
🌸 ไม่ต้องดีมาก ไม่ต้องน้อยมาก ดีบ้าง น้อยบ้าง เอาแต่พอดี พอดี ใกล้บ้าง ไกลบ้าง หยุดบ้าง เร่งบ้าง หาจุดปรับจูนตัวเองให้เป็น นั่นหละ หนทางสร้างสุขในแบบของเรา ต้องเราเท่านั้นที่จะหามันเจอด้วยนะ เพราะจุดพอดีของแต่ละคน มันต่างกันอีก
🎩 มนุษย์คนนึง สวมหมวกหลายใบในเวลาเดียวกัน ทั้งเป็นลูก เป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นสามี เป็นภรรยา เป็นเจ้านาย เป็นลูกน้อง เป็นนายจ้าง เป็นลูกจ้าง หาจุดพอดีให้เจอในการสวมหมวกทุกใบ จะได้สุขใจในทุก ๆ หน้าที่ที่เราต้องเป็น
🎯 สำหรับฉัน ตอนนี้แบ่งเวลาให้ตัวเอง ปฎิเสธที่จะรับบางอย่าง และนิ่งเงียบกับบางสิ่ง เลือกจะไม่สนใจในหลาย ๆ แง่มุมที่คิดว่า รู้แล้วไม่ดีกับตัวเรา ก็อย่าไปรู้มันเลย 😊
🌷 และหาเวลาเพื่อแบ่งปันสิ่งที่คิดได้ ลงมือทำแล้วเห็นผล บอกเล่าเป็นประสบการณ์ให้คนอื่นได้ฟัง เผื่อมันจะเป็นประโยชน์ในการ ย่นเวลาแห่งการสะสมเศร้า และจมทุกข์ของใครได้บ้าง เท่านั้นเอง
✅ ไม่ได้เป็นลูกที่ดี แค่ทำตามหน้าที่ที่สมควรทำในขอบเขตที่ทำได้
✅ ไม่ได้เป็นเมียที่ดี แค่จริงใจ เอาใจใส่ พร้อมจะร่วมทั้งสุข และทุกข์แบบไม่เอาเปรียบกันเสมอ
✅ ไม่ได้เป็นแม่ที่ดี แค่ทำให้ลูกรับรู้ได้ว่า พร้อมจะเข้าใจและยอมรับได้ในทุกอย่างที่ลูกเป็น
✅ ไม่ได้เป็นเจ้านายที่ดี แค่ทำเต็มที่ เพื่อให้ทุกคนทำงานและได้รับค่าแรงอย่างสมควรจะได้
✅ ไม่ได้เป็นที่ดี แค่ยินดีรับฟัง และจริงใจ ไม่เอาเปรียบเพื่อนคนไหน
🌷 ช่วยเหลือทุกคน ในแบบที่ไม่เกินกำลัง และตัวเองไม่เดือดร้อน
🌿 จุดพอดีในชีวิต เปลี่ยนไปตามเวลาและเหตุกาณ์ได้เสมอ แค่ให้เวลาตัวเอง ค้นหา และรักตัวเองให้เป็น ก็พอแล้ว
#แม่ยุ้ยThePlatuStory