มีแบบไหน ก็กินแบบนั้น
หลังจากที่แม่ยุ้ยเองใช้เวลาพอสมควรในการหาทางออก
สำหรับเรื่องการกินของปลาทูได้มาสักพัก เมื่อลูกรู้จัก “หิว”
และรู้แล้วว่าถ้าไม่กิน “จะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง”
สิ่งต่อมาที่แม่พยายามจะฝึกลูกต่อไปคือ การกินให้หลากหลาย
ก่อนหน้านั้น แค่ลูกกินได้ แม่ก็ดีใจแทบกระโดดแล้ว
ลูกอยากกิน MK แม่ก็ MK ตามคำขอเลย
เดือนนึงบอกได้เลยว่า เป็นสิบรอบ ไป ๆ มา ๆ ชักเริ่มคิดนะ
“เราควรจะต้องฝึกให้ลูกกินได้หลากหลายซิ”
จากนั้นแม่ยุ้ยจึงได้เริ่มปฎิบัติการขั้นต่อไป นั่นคือ “กินผัก”
หลายคนถามมากมาย เมือได้พบเจอเด็กปลาทูของแม่ว่า
“ฝึกปลาทูให้กินผักอย่างไรคะแม่ยุ้ย”
คำตอบแรกคือ “ทำให้การกินผักเป็นเรื่องปกติคะ”
เด็กที่บ้านกินข้าวพร้อมกับพ่อแม่ เห็นพ่อแม่กิน ลูกก็คุ้นเคย
ดังนั้น .. เราต้องกินผักให้ลูกเห็น
บอกได้เลยว่า ถ้าเรากิน เค้าก็กินนะ
แต่แม่ยุ้ยเองเนี่ย เป็นมนุษย์แม่ที่ กลุ่ม “ประโยชน์นิยม”
คืออะไรมีประโยชน์ ต้องประโคมโหมกระหน่ำใส่เข้าไปให้ลูกกิน
สมัยทำอาหารเสริมตั้งแต่วัย 6 เดือน ก็ใส่ผักให้ลูกมาตลอด
จนบางทีก็ต้องเบรคตัวเองนะ ว่ามันเขียวไปไหม ?
ต้องเบามือลง เพราะกลัวว่า “ลูกจะสังเคราะห์แสงได้เอง”
คงทำให้ปลาทูคุ้นเคยกับกลิ่มของผักมาตั้งแต่เล็ก
สมัยนั้นแม่เลือกผักที่รสไม่เลวร้ายนักให้ลูกกิน
เช่น ฟัก ผักกาดขาว กะหล่ำปลี กวางตุ้ง ฟักทอง ผักบุ้ง แครอท
และทุกวันนี้ เด็กน้อยของแม่ เกือบ 7 ขวบแล้ว ก็ยังคงกินอยู่
มีเพิ่มผักตามแม่นิยมเข้าไป เช่น กรีนโอ๊ค เรดโอ๊ค ดอกกะหล่ำ
และเรื่องสำคัญที่แม่ย้ำเสมอคือ “เรามีแบบนี้ก็ต้องกินแบบนี้”
เวลาแม่เตรียมอาหาร จะมีอย่างสองอย่างให้ลูก
เช่น ผัดผัก ก็จะมีไข่เจียว หรือไก่ทอดด้วย
คือก็ไม่ใช่ ผักเพียว ๆ มันก็ดูโหดร้ายไปหน่อย
แรก ๆ ผัดผักก็อาจจะเริ่มจาก โรยน้ำผัดในข้าวใส่ผักให้น้อยๆ
เดี๋ยวพอลูกคุ้นเคย ก็กินเองตามชอบใจคะ
หลายบ้านที่พยายามฝึกแล้วล้มเหลว น่าจะเพราะว่า พอไม่กิน
ก็หาอย่างอื่นให้ลูกกินแทนสิ่งที่เตรียมไว้ เช่น เจียวไข่ให้แทน
ไป ๆ มา ๆ ลูกก็ กลายเป็นลัทธิ “ไข่เจียว”
ไม่ว่าจะมื้อไหน ถ้าไม่มีของที่กินได้ หรือชอบกิน
แม่ก็จะต้องแสวงหาไข่เจียวให้อยู่ร่ำไป
สำหรับบ้านนี้ เราบอกลูกเสมอว่า “แม่มีแบบนี้ ก็กินแบบนี้”
ถ้าลูกไม่กิน ก็ไม่มีอย่างอื่นให้ ขนมและนมระหว่างมือ ก็งดหมด
สุดท้าย ลูกก็กินคะ แล้วเมื่อทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี
ไม่ว่าจะหอบหิ้วกันไปเที่ยวไหน ลูกแม่ก็กินได้ทุกอย่างตามเหตุการณ์
ร้านผัดซีอี๊ว ราดหน้า ข้าวเหนียวไก่ย่าง ญี่ปุ่น ฝรั่ง
แล้วแม่ก็จะบอกปลาทูเสมอว่า “กินง่ายนี่สบายไปแปดร้อยอย่าง”
เมื่อท้องอิ่มเราก็พร้อมเที่ยวไงลูก กินให้อิ่มไว้ก่อน
สิ่งที่ได้มากกว่านั้นคืออะไรรู้ไหมค่ะ ?
ร่างกายลูกเราแข็งแรงขึ้นเยอะมาก เพราะเค้าได้อาหารครบหมู่
จากที่ป่วยบ่อย จนใคร ๆ ก็ทักว่า “ป่วยอีกแล้วเหรอ”
นี่ตั้งแต่ แอดมิน ร.พ. เด็กรอบสุดท้าย (ที่เล่าตอนที่แล้ว)
จนบัดนี้ ร่างกายลูกก็ยังโอเคอยู่เลย
เป็นอะไรก็นิด ๆ หน่อย ๆ หรือเยอะหน่อยก็จะฟื้นตัวได้เร็ว
แต่ก็ยังไม่เคยหนักถึงขนาดต้อง นอน ร.พ. อีกเลยนะคะ
การฝึกหลาย ๆ อย่าง อาจจะดูโหดไปสำหรับลูก
แต่สิ่งที่แม่ตั้งใจทำนั้น คือผลดีกับลูกเสมอ
แม่ยุ้ยอธิบายปลาทูอยู่เรื่อยว่า แม่สอนให้ลูกอยู่ได้ทุกสถานการณ์
เกิดวันที่เราต้องไปอยู่ในที่ที่ ไม่มีร้านพิซซ่า หรือ MK
ลูกแม่ก็ไม่อดตายนะขอบอก !!!
แล้วเดี๋ยวตอนหน้า แม่ยุ้ยจะมาแนะนำ
แนวทางในการบิ้วลูกให้ลองชิมของแปลกใหม่กันคะ