ปล่อยให้เจ็บ เพื่อที่จะได้เรียนรู้

แต่ก่อนแม่ยุ้ยก็เป็นแม่ประเภท กลัวไปหมดทุกสรรพสิ่ง
เพราะตัวเองเป็นคนขี้กลัว เลยกลัวเผื่อไปถึงลูกด้วย
วิตกสารพัด กลัวลูกจะเจ็บ กลัวลูกจะป่วย 

แต่พอเดินทางมาบนเส้นทางของการเป็น “แม่” ได้สักพัก
จึงค้นพบว่า เราไม่สามารถจะอยู่เพื่อโอบอุ้ม ดูแลลูกไปจนตาย
หลายอย่างที่เราคิดว่า อันตราย ไม่ควรทำ เราจะทำอย่างไร
การระวัง ดูแลตัวเอง เป็นสิ่งพื้นฐานที่มนุษย์ควรมีนี่นา
แล้วจะเริ่มสอนลูกยังไงดีหละ ?

จากแต่ก่อน แม่ใช้การ “ห้าม” และ “อย่าทำเลยลูก” มันงี้โง้นนะ
แล้วได้ผลไหมหละคะ ??? ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ไม่มีผิด

แม่ยุ้ยเริ่มปฎิบัติการแรกสมัยปลาทูยังไม่สองขวบดีเห็นจะได้
หม้อหุงข้าวไฟฟ้าที่บ้าน กดปุ่มแล้วมันจะเปิดฝา
สนุกเด็กซิคะ กดแล้วอ้าปาก กดแล้วอ้าปาก (นึกภาพออกใช่ไหมหละ)
แม่ก็ห้ามไปซิ แปดสิบรอบ มันร้อนนะลูก เดี๋ยวโดนมือ
ไม่มีเชื่อ ไม่มีฟัง จนในที่สุด แม่คิดกระบวนการใหม่ได้
นั่นคือ .. หม้อโดนมือร้อน อย่างมากก็พอง ไม่ถึงตาย เอาวะ ปล่อย !!!

ทายซิคะ ผลลัพธ์เป็นไง โดนดังคาด ร้อน ร้องจ๊ากกันไปเลย
แม่เอามากอดแล้วบอกว่า หม้อมันร้อน แล้วจบคะ สั้น ๆ จบเลย
แต่ได้ผลกว่าการห้ามแปดสิบรอบที่เคยทำมา เด็กไม่กดหม้อข้าวอีกเลย

แล้วหลังจากเห็นผลลัพธ์ของกระบวนการใหม่ที่แม่ยุ้ยคิดได้
ทีนี้ .. ปล่อยให้ลูกเรียนรู้จากประสบการณ์จริงคะ
ซึ่งแต่ละเรื่องนั่นเราต้องประมาณการแล้วว่า “ไม่อันตรายจนถึงชีวิต”
บางครั้งก็วัดใจคนเป็นแม่เหลือเกินคะ แต่วิธีนี้ได้ผลจริง ๆ

หลายบ้าน ห้าม ปราม สั่งหยุด กันจนหมดทุกกระบวนท่า
แล้วเอ่ยปากถามว่า ทำไงดีคะพี่ยุ้ย จะปรามลูกอย่างไรดีให้ลูกฟัง

แม่ยุ้ยขอถามว่า “ลูกเข้าใจคำว่าอันตรายไหมค่ะ ในเมื่อแม่ไม่เคยปล่อยเลย”
ทุกอย่าง แม่ป้องกันไว้หมดสิ้นแล้ว
ลูกรู้ไหมคะว่า เจ็บเป็นอย่างไร
ถ้าไม่รู้จักเจ็บ ลูกจะรู้ไหมคะว่า ต้องระวัง เพราะมันเจ็บ
ก็ไม่รู้ว่าเจ็บเป็นไง ไม่เคยสัมผัสกับตัว แล้วจะกลัวทำไมหละแม่

บางครั้ง .. เราก็รักลูกกันมากจนเกินพอดีจริง ๆนะคะ

ไม่มีเด็กคนไหน หัดเดินแล้วไม่หกล้ม หัวเข่าถลอก
ไม่มีคนทำกับข้าวเข้าครัว คนไหนไม่โดนมีดบาด

กลไกง่าย ๆ แบบนี้ รุ่นเราพ่อแม่เค้าก็ปล่อยเราเจ็บนะ
แต่ทำไมเรา “ทนดูลูกเราเจ็บเพื่อเรียนรู้กันไม่ได้”

 

ภาพประกอบนี้ บางคนเห็นแล้วก็ บ่นว่า ปล่อยลูกลงไปได้ยังไง

น้ำดำปี๊ โคลนทั้งนั้น สำลักเข้าปาก เข้าจมูก ขึ้นสมอง จะอันตราย

ก่อนลงไป สอนซิคะ อย่ากินน้ำเข้าไป ระวังสำลัก
ถ้าสำลักให้รีบขึ้นมาล้างน้ำสะอาด

เมื่อไรที่ลูกเข้าใจว่า เขาต้องดูแลชีวิตตัวเองอย่างไร
เราก็จะหมดห่วงในการดำรงชีวิตของเขาได้

เลี้ยงลูกให้ดูแลตัวเองให้เป็นนะคะ
อย่าเลี้ยงให้เขาอยู่ให้เราดูแลไปจนตาย
เพราะเราก็ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า