เพราะแม่ไม่ใช่ซุปเปอร์แมน 

ด้วยคำว่า “แม่” ก็มักจะมีหลายต่อหลายอย่างที่ต้องทำ
และก็มีหลายต่อหลายอย่างที่ต้อง “รู้สึก” 
และด้วยคำคำเดียวกันนี้ คำว่าแม่คำเดียวนี่เอง
ที่เป็นแรงกระตุ้นให้ผู้หญิงธรรมดาคนนึง
พยายามจะเป็นแม่ที่ดีให้กับลูกของตัวเองให้ได้

แต่ด้วยเหตุผลมากมาย เงื่อนไขนับไม่ถูก
ก็จะต้องมี “สิ่งที่แม่ทำไม่ได้” เกิดขึ้นเป็นปกติ
แล้วด้วยคำว่า “แม่” ก็มีหลายครั้งที่แม่เองก็รู้สึกผิด
และรู้สึกเสียใจ เมื่อทำบางอย่างที่ไม่ควรทำลงไปกับลูก

ตัวแม่เองก็มีหลายอย่างที่ “พลาด”
มีหลายอย่างที่ “ยังไม่รู้ว่าจะหาทางออกอย่างไร” ให้กับชีวิต
และก็ไม่น้อยเลยที่แม่เองก็ยัง “ตัดสินใจไม่ถูก” กับสิ่งที่ต้องเลือก

แต่ทุกครั้ง แม่ก็จะบอกตัวเองเสมอว่า “แม่พยายามทำดีที่สุดแล้ว”
ด้วยกำลังกาย และกำลังใจที่แม่มี ณ ขณะนั้น
ผลลัพธ์มันอาจจะไม่ดีพอ หรือแย่เลยก็มีในบางครั้ง

ก็ขอให้รู้ว่า “แม่ก็เจ็บปวดกับสิ่งเหล่านั้น” อยู่
หลายครั้งที่ ปลาทูต้องเห็น “น้ำตาคนเป็นแม่”
เพราะแม่เองไม่สามารถทานทนกับสิ่งที่ถาโถมเข้ามาพร้อม ๆ กันได้
ถึงมันจะไม่ใช่สิ่งที่ควรทำให้ลูกเห็น
แต่แม่ก็บอกปลาทูเสมอว่า “คนเรา เสียใจ ผิดหวัง ก็ร้องไห้เป็นเรื่องปกติ”

อารมณ์ เป็นเรื่องธรรมดาที่จะเกิดขึ้นได้เสมอนะลูก
แม่เสียใจ โมโห ไม่พอใจ โกรธ เป็นเหมือนลูกและทุก ๆ คน

แต่สิ่งที่แม่มีคือ “กำลังใจจากลูก” ที่จะทำให้แม่ก้าวต่อไป
แม่พร้อมจะ แก้ไข สิ่งที่แม่พลาด
แม่พร้อมจะ ปรับปรุงในสิ่งที่แม่ แย่
แม่พร้อมจะ เปิดใจรับสิ่งใหม่ ๆ หากมันจะดีขึ้นกับเราทั้งหมด
และแม่พร้อมจะ ปลดล็อคตัวเอง จากความเศร้าหมอง ขุ่นเขือง
เพียงเพราะเพื่อ .. แม่ต้องเคียงข้างลูกของแม่ต่อไป

สิ่งที่แม่จะต้องหาทางสอนลูกสาวแม่ต่อไปคือ
การแสดงอารมณ์นั้น ไม่ได้ทำได้ “กับทุกคน” และ “ในทุกสถานที่”
แค่ขณะนี้แม่ยังหาวิธีอธิบายให้ลูกแม่เข้าใจคำว่า “เหมาะสม” ไม่ได้
แต่แม่ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ กับคำบอกกล่าว เล่าสู่
ถึงสิ่งที่จำเป็นจะต้อง “กล่อมเกลาเด็กของแม่”
ให้เติบโตมาอย่างได้รับการสั่งสอน

แค่เพียงวันนี้ คำว่า เหมาะสม ควร ไม่ควร สำหรับเด็กเจ็ดขวบ
แม่จะทำอย่างไรให้ลูกแม่เข้าใจมันได้เท่านั้นเอง

หลายอย่างที่แม่กำลังพยายามปรับตัว ปรับปรุง
เพื่อจะ “เป็นตัวอย่าง” ให้ลูกได้ทำในสิ่งที่ดีกว่าแม่ทำ
แม่ก็จะพยายามต่อไป คงมีสักหนทาง คงมีสักวิธี
ที่แม่จะทำให้ลูกของแม่ เข้าใจได้

แต่ในวันนี้ สิ่งที่แม่คนนี้จะทำได้ คือการบอกลูกว่า

เสียใจ ก็กลับมาร้องไห้กับแม่
ไม่พอใจใคร ก็ให้มาถามแม่
สงสัยอะไร ก็ให้มาถามแม่ก่อน
โกรธใคร ก็ให้มาเล่าให้แม่ฟัง
ใครทำให้เจ็บช้ำ ก็หันหน้ามาคุยกันกับแม่ก่อน

เพราะแม่ก็จะเป็น ตัวกรอง อารมณ์ให้ลูกก่อน
และหลายอย่าง ๆ ที่มันเกิดมาจากใจเราเอง
เราก็คงต้องแก้ไขที่ใจเราเองก่อนสิ่งอื่น

หลายอย่างที่เราเสียใจ เพราะคนอื่น
เราก็คงต้องเรียนรู้ที่จะ จัดการใจเราเองก่อนเช่นกัน

แม่เองก็ยังต้องคอยบอกตัวเองอยู่ทุกครั้งที่เจอภาวะหนักหนา
เพราะแม่เองก็ไม่ใช่ซุปเปอร์แมนที่จะจัดการได้ทุกอย่างในพริบตา

สูดลมหายใจลึก ๆ แล้วนึกถึงแม่ไว้นะลูกจ๋า
แล้วเราจะก้าวไปข้างหน้าพร้อมๆ กัน

แม่เองก็ต้องขอบคุณที่ ลูกมาเพื่อสอนแม่หลายอย่าง
แม่เองก็ต้องเรียนรู้หลาย ๆ อย่างไปพร้อมกับลูกเช่นกัน

ลูกรู้ไหมว่า ผู้หญิงที่ไม่ใช่ซุปเปอร์แมนคนนี้
กำลังสูดลมหายใจลึก ๆ แล้วคิดถึงหน้าลูกอยู่