ความสุข … ในแบบของบ้านเรา

ปลาทู จะได้ของเล่นจากแม่ ปีละ 1 -2 ชิ้นเท่านั้น ปีนี้แม่ยุ้ยเพิ่งพาไปซื้อมาเมื่อวาน เป็นเลโก้ชุดที่ลูกอยากได้ พาไปเดินเลือกกันอยู่พักใหญ่ เพราะมีงานลดราคาของเล่นในห้างใกล้บ้านพอดี กลับมาบ้านได้แกะเล่น เดินขึ้นมาคุยกับแม่ว่า …

“แม่จ๋า … หนูรู้สึกว่าหนูมีความสุขมาก หนูมีกับข้าวของแม่กิน ห๊อมหอม แล้วก็ได้ของขวัญด้วย หนูว่าหนูโชคดีที่มีครอบครัวแบบนี้ มีพ่อกับแม่อยู่ด้วย”

แม่กับพ่อฟัง ก็สุขไปด้วยจ้า แหม!! อารมณ์ดี ขั้นสุดเชียวนะ หิ้วเลโก้ 450 ชิ้นกลับบ้านเนี่ย

เมื่อวันก่อน แม่ทำกับข้าวในครัว ก็เดินปรี่เข้ามาข้างหลังพร้อมกับคำถามว่า แม่ทำอะไรอ่ะ ห๊อมหอม นี่ก็อีกความสุขของแม่ ที่เป็นคนทำกับข้าวให้ทุกคนกิน

ความสุขแบบนี้ … มันเป็นความสุขที่ไม่ต้องใช้เงินเยอะแยะแลกมานะลูก แต่ใช้แรงใจ แรงกาย แลกมา กับข้าวแม่ ไม่ได้อร่อยมาก ไม่ได้แพงมาก แต่แม่ก็ตั้งใจทำในแบบที่ทุกคนอยากกิน กินได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็ทน ๆ กินกันไป

ของเล่น แม่ซื้อให้ได้ปีละหน … จะได้รู้ว่า การอดใจรอคอย มันเป็นยังไง การหักห้ามใจไม่ใช้เงินเกินจำเป็นมันเป็นยังไงนะ

กินอิ่ม นอนหลับ คุยกันเข้าใจ ได้เรียนและทำงานที่รัก นี่แหละที่สุดแล้วลูก จำไว้ สำคัญอีกอย่างคือ การมีครอบครัวและมิตรที่ดี

ความสุขของบ้านเรา ไม่ได้มาจากความเพรียบพร้อม สมบูรณ์แบบ แต่เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งที่เรามี และมีความสุขตามกำลังของเรา แบบไม่ต้องเบียดเบียนตัวเอง

แม่ยุ้ยเชื่อเสมอว่า “ความพอเพียง” คือความสุขที่ยั่งยืน และการรู้จักใช้ รู้จักเก็บ และเห็นคุณค่าของทุกสิ่งรอบตัว เป็นหนทางนำความสุขมาให้กับตัวเราเองได้อย่างง่าย ๆ

#แม่ยุ้ยThePlatuStory

ปล. เลโก้เป็นของเล่นที่ ลูกชอบมาก และรู้สึกได้เลยว่า เล่นคุ้มสุด ๆ จากชุดแรกที่ซื้อให้ ตัั้งแต่สมัย เตรียมอนุบาล ทุกวันนี้ก็ยังเอามาเล่นอยู่เลย