ไม่มีเจ็บไหน ไม่หาย

นี่เราก็ตั้งใจโยกกันเรื่อย ๆ ตามหมอสั่ง จนพรุ่งนี้ถึงวัดนัดต้องถอนแล้วค่ะ ฟันไม่หยุดสักซี่เลย พ่อกับแม่เลยคุยกันว่า เอาไหมลูก วันนี้เราลองโยกแบบที่หนูคิดว่า มันเยอะกว่าทุกวันดูไหม เผื่อจะหลุด แล้วพ่อก็ พรึบ !!! ดังกึก ฟันห้อยเลย น้ำตาร่วงปลาทูน้อยกลอยใจ ขอส่องกระจก เห็นเลือดตัวเอง ปิดปาก ร้องไห้

แม่กับพ่อก็คุยกันว่า “รู้ไหมว่า ทุกคนผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาหมด เด็กยุคพ่อ ยุคแม่ ไม่ได้ไปหาหมอฟันบ่อย ๆ แบบหนูหรอกนะ ไปที ก็ถอนเพราะผุจนเกิดแก้ไขแล้ว แม่นี่หนองเป่งบวมเป็นก้อน ยังเอานิ้วกดจนหนองแตก เพราะไม่อยากโดนถอนฟันเลย” (ซาดิสเนาะ) แล้วถ้าฟันโยกแบบนี้ เราดึงกันเองเป็นเรื่องธรรมดามากลูก เชือกผูก ผูกกับประตู ก็ทำเล่นกันมา ระหว่างชวนคุย ก็ถามลูกไปด้วยว่า เจ็บน้อยลงไหมลูก อมน้ำแข็งไว้ตลอด ดีขึนไหมลูก

“ไม่มีเจ็บไหนไม่หาย” นะลูก จำคำแม่ไว้ให้ดี ๆ เวลาผ่านไป ทุกความเจ็บ จะลดลงจนหายไปในที่สุด ” อุ้ยแม่ !!! จริง ๆ ด้วย หายแล้ว” น้ำตาเปียกยังเลอะแก้มอยู่เลย ทีนี้สนใจหน้าตัวเองใหญ่เลย ฟันมันหายไปแล้ว ลิ้นมันยังไปหาอยู่เลยแม่ ปากยังไม่คุ้นเลยแม่ บางทีหนูก็ลืมว่า ฟันหลุดไปแล้ว พูดทั้งวันเลยวันนี้

ธรรมชาติมีบทเรียนสอนเราในทุกย่างก้าวเสมอค่ะ ตั้งแต่แม่เริ่มท้อง ก็ได้รับการฝึกความอดทนและเสียสละด้วยการแพ้ท้อง จนน้ำลด 10 กก. ท้องแก่นอนไม่ได้ และคลอดก็เจ็บปวด ขนาดผ่านะ ไม่ได้คลอดเอง ให้นมปลาทู เกือบสองปี และเลี้ยงมาจนปีนี้ ลูกแม่กำลังจะก้าวสู่ 8 ขวบ

วันนี้แม่กับพ่อบอกว่า “การที่ฟันน้ำนมหลุด คือการเลื่อนตำแหน่งลูกนะ จากเด็กน้อย เป็นเด็กโตแล้วลูก”

ทุกความเจ็บปวด สอนให้เราแกร่งขึ้นเสมอนะคะ อย่าได้กลัวลูกจะเจ็บ จนทำให้ลูกไม่ได้ผ่านบททดสอบต่าง ๆ แล้วลูกจะกลายเป็น เด็กที่ไม่เคยผ่านความเจ็บปวด วันนึงที่เค้าโตเป็นผู้ใหญ่ เจอเจ็บก้อนโต ๆ เค้าจะรับไม่ได้ ทนไม่ได้ เพราะไม่เคยผ่านความเจ็บปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบเป็นขั้นเป็นตอนมาเลย

” ไม่มีเจ็บไหน ไม่หายไป” นะคะ จำไว้สอนกันตอนวัยรุ่นนะ อกหัก ให้กลับมาบอกแม่ แม่จะเล่าวีรกรรมแม่ให้ฟัง มันส์แน่ปลาทูเอ๊ยยยยย

‪#‎แม่ยุ้ยThePlatuStory‬