ละคร .. มีอะไรมากกว่าที่คิด

ช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ มีคำถามในใจอยู่ว่า
“พฤิตกรรมของเด็กบางส่วนมันเกิด มาจากละครหลังข่าวรึเปล่านะ”
ความเป็นเด็ก ลดน้อยลง มีกริยาอาการที่เกินเด็กแทรกเข้ามาเรื่อย ๆ

คนในบ้านติดละคร เสพความบันเทิง
โดยที่ไม่รู้เลยว่า พฤติกรรมที่ตัวละครแสดงออกมานั่น
เด็กน้อยของตนได้ซึมซับไว้หมดแล้ว

ทีวีจะไม่เป็นภัย ถ้าผู้ใหญ่ เลือก สิ่งที่เด็กควรดู
และแนะนำในสิ่งที่เด็กควรรู้นะคะ

สมัยเด็กแม่ยุ้ยเติบโตมากับ อุทัยเทวี โกมินกุมาร ยอพระกลิ่น
แต่เด็กเดี๋ยวนี้ เจอแต่ละคร กรี๊ดแย่งผู้ชาย
ตบตีกันเพื่อจะยื้อแย่ง และท่าทีของผู้หญิงที่พร้อมจะพลีกายเพื่อพระเอก

ไม่ไหวไหมอ่ะคะ !!!!

จะบอกว่า พักนี้เพลียกับข่าวเหลือเกิน
อายุของเด็กที่มีปัญหายาเสพติดและเรื่องเพศ ต่ำลงเรื่อย ๆ
ในขณะที่พ่อแม่ก็มุมานะทำมาหากินกันมากขึ้นเรื่อย ๆ
ประเทศจะก้าวหน้าขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยสภาพเงินสะพัด
แต่ .. ลืมอะไรกันไปรึเปล่าค่ะทุกท่าน

เด็กของเรากำลัง บาดเจ็บ และย่ำแย่ลงทุกที

เรื่องราวต่าง ๆ ของเพจนี้
บอกเลยว่ายุ้ยตั้งใจเขียนให้อ่านกัน
ถ้าบ้านไหนอ่านแล้ว เก็บเกี่ยวประโยชน์ไปใช้ได้
ยุ้ยเองก็ดีใจ แต่ถ้าไม่เกิดประโยชน์ก็ปล่อยผ่านไปคะ

เพราะยุ้ยแค่อยากจะเสนอแง่มุม ที่อาจจะ “แตกต่าง” ไป
ในมุมของคนเป็นแม่ ที่เป็นกำลังสำคัญในการสร้าง “คน”
เพื่อให้เติบโตขึ้นมาในสังคมอีกคนนึงเท่านั้นเอง

โหมด : บ่นสังคม ตามประสาคนเป็นแม่ และแม่ยุ้ยก็ดูละครนะ
แต่ดูย้อนหลังตอนลูกไปโรงเรียนแล้ว ดูซีรียส์เกาหลีด้วยขอบอก
แต่ไม่เคย “ปล่อย” ให้ลูกอยู่กับทีวีที่แม่ไม่ได้คัดกรองตามลำพังเท่านั้นเอง