สอนให้ลูกรู้จักคิด
สอนให้คิด กับ สั่งให้คิด มันได้ผลลัพธ์ต่างกันนะ
ในวัยเริ่มต้นของชีวิตลูก .. พ่อแม่ให้ทำอะไร ลูกก็ทำตามอย่างว่าง่าย ยิ้มหวาน บ๊ายบาย ส่งจูบ และอีกหลายๆ อย่างมากมาย แต่พอเวลาเดินมาถึงวัยหนึ่ง วัยที่ลูกเริ่มประมวลผลทุกอย่างได้ด้วยตัวเองแล้ว สิ่งที่พ่อแม่ รู้สึกนั้นจะแตกต่างออกไปคือ ทำไมบอกให้ทำอะไร แล้วทำไมไม่ทำตาม
เราคุ้นเคยกับการสั่งให้ลูกทำโน้นทำนี้มาตั้งแต่เล็ก เราเป็นคนกำหนดทุกอย่างได้มาเกือบทั้งหมดโดยตลอด .. จนบางทีเราก็เริ่มหลงลืมไปว่า “นี่คือชีวิตลูก” ลูกโตขึ้น พร้อมกับความคิดจากข้อมูลที่เราป้อนไว้ และสิ่งที่เก็บเกี่ยวมาจากรอบข้าง แล้วเอามาประมวลผลในแบบของตัวเอง ตามวัย
ในช่วงเวลาแบบนี้ การสั่งให้คิด สั่งให้ทำมักจะไม่ได้ผล หรือจะได้ผลก็จะเป็นผลลัพธ์ที่ดีเพียงต่อหน้าเราเท่านั้น .. แล้วจะทำอย่างไรที่เราจะปลูกฝังแนวคิดให้ลูกมีผลลัพธ์ที่ดีไปตลอด ไม่ใช่ทำดีเพราะกลัวโดนดุ
ช่วงวัยของปลาทูตอนนี้ แม่ยุ้ยกำลังใช้การ “สอนให้คิด” มากกว่า สั่งให้คิดตามที่แม่บอก เพราะลูกโตพอที่จะมองเห็นอะไรด้วยตัวเองได้แล้ว ในสิ่งที่ลูกต้องเจอแบบไม่ซับซ้อนมากนัก ยกตัวอย่างนะคะ
➠ ท้องผูกเพราะอะไรกันนะลูก ? หนูท้องผูกรึเปล่า แล้วรู้ไหมว่าเพราะอะไรถึงทำให้หนูท้องผูกบ้าง หนูกินน้ำน้อยตอนไปโรงเรียน หนูเลือกที่จะไม่กินผักหรือผลไม้สดเลย หรือกินน้อยเกินไป การนั่งอึไม่เป็นเวลาก็มีผลนะลูก
ลองดูนะ สิ่งที่แม่บอกว่ามันแก้ปัญหาให้หนูได้ไหม .. วันนี้หนูลองกินน้ำให้ได้เยอะขึ้นจากโรงเรียน แล้วถ้าอยากให้แม่ช่วย บอกแม่นะ แม่จะทำกับข้าวที่มีผักแบบที่ลูกชอบให้ บอกมาว่าอยากกินอะไร ผลไม้เอาส้มไหม หรือว่าจะกล้วยดี หรือหนูคิดว่าหนูกินอะไรแล้วจะช่วยได้
ได้ลองค่ะ ได้ลองทำตาม .. แล้วเห็นว่ามันดีขึ้นกับตัวเองจริง ๆ จากที่อึเจ็บก้น พอได้เห็นแล้วว่าสิ่งที่แม่บอกมันจริง เริ่มคิดหาตัวช่วยให้ตัวเอง ไปซุปเปอร์พร้อมกัน เดินมาขอให้แม่ซื้อ โยเกิตให้ ได้แม่ซื้อให้ แล้วเดี๋ยวนี้คอยออร์เดอร์ตลอดว่าอยากได้อะไร อยากกินอะไร
นี่เป็นตัวอย่างง่าย ๆ กับเรื่องพื้นฐานที่ลูกควรดูแลตัวเองได้ ด้วยความคิดที่เกิดขึ้นเองว่าทำไม ตัวเองต้องทำแบบนี้ ถ้าไม่ทำมันจะมีผลอย่างไรบ้าง
มันต่างจากการต้อง บ่นจนลูกเบื่อ รบกันบนโต๊ะอาหาร ถามทุกวันว่าอึรึยัง แล้วก็ได้คำตอบดี ๆ แต่ความจริงไม่ใช่
แม่ยุ้ยใช้วิธีนี้กับหลาย ๆ เรื่องที่คิดว่า ลูกควรจะต้องคิดได้เอง ดูแลเองได้แล้ว เช่น การทำการบ้าน การเตรียมส่งงานตามครูสั่ง การต้องจดจำว่า วันไหนใส่ชุดอะไร
เพียงเพราะเหตุผลข้อเดียวเป็นหลักเลยคือ เราบังคับให้ลูกคิดแบบที่เราคิดไม่ได้ แต่สิ่งที่เราทำได้คือ สอนให้ลูกเห็นว่า ควรคิดแบบไหน ควรทำแบบไหน เพราะอะไร ไปลองดู
ฝากไว้นะคะ สำหรับบ้านอื่น ๆ ที่อาจจะกำลังเจอ เรื่องราวการบอกอย่าง แล้วทำอีกอย่าง บอกยังไงก็ไม่ฟัง .. แม่ยุ้ยใช้วิธีการแบบนี้นะ เผื่อใครจะเอาไปลองใช้นะ
#แม่ยุ้ยThePlatuStory