มนุษย์แม่รำพึง

ไม่ต้องคิดจะมาเลี้ยงดูแม่ยามแก่ด้วย แม่คุยกะพ่อแล้ว เราจะดูแลกันเอง ปล่อยให้ลูกไปมีชีวิตของลูกอย่างเต็มที่ สำหรับแม่ ลูกใช้ชีวิต อย่างมีสติ ไม่เบียดเบียนใคร มีอาชีพ แม่ก็ถือว่า เจ้ากตัญญูต่อแม่แล้ว เดี๋ยวโตขึ้นแม่ แม่จะค่อยๆ สอน ค่อยๆ บอก จนลูกเข้าใจ ปลาทู : แม่

หลังจากที่เรามีหัวข้อคุยกันเรื่อง จะเรียนเปียโนต่อ หรือจะพักก่อนดี เราก็คุยกันและก็พยายามหาทางช่วยให้ลูกซ้อมสนุกกันอยู่ระยะหนึ่ง และเมื่อสามสี่วันนี้แม่ยุ้ยจึงได้เอ่ยถามปลาทูขึ้นมาอีกครั้งว่า แม่ : แม่ถามจริง ๆ บอกแม่ซิว่า จริง ๆ หนูอยากเรียนเปียโนต่อไหม ปลาทู : หนูก็สนุกนะแม่ แต่ตอนนี้หนูอยากทำอย่างอื่นด้วย แม่ : แล้วหนูคิดว่า

ฉันอาจจะเป็นแม่ที่แตกต่าง เพราะ ไม่เคยคิดอยากให้ลูกเป็นผู้นำ แค่รู้ว่า ตอนไหนควรต้องนำ และตอนไหนต้องพร้อมจะตามก็เพียงพอแล้ว ไม่เคยคิดอยากให้ลูกเป็นที่หนึ่ง แค่ขอให้รู้ว่า แพ้ได้ ชนะเป็น แม่เอาแค่นั้นพอ ไม่เคยคิดอยากให้ลูกร่ำรวย แค่ขอให้รู้ว่า เงินไม่ได้ตกมาจากฟ้า อยากได้ต้องแลกมาด้วยหยาดเหงื่อที่สุจริต ไม่เคยคิดอยากให้ลูกประสบความสำเร็จที่สุดในทุกด้าน แค่ขอให้รู้ว่า เมื่อใดสมหวังจะระวังใจตัวเองอย่างไร เมื่อผิดหวังจะสร้างกำลังใจลุกขึ้นสู้แบบไหน ไม่เคยคิดอยากให้ลูกเป็นที่นับหน้าถือตาเหนือใคร

เมื่อเย็นปลาทูมีของกลับมาอวดแม่จาก ร.ร. มีเพื่อนซื้อของมาฝากจากญี่ปุ่น เป็นที่มัดผมน่ารักเชียว ปลาทู : เพื่อนเขาไปเที่ยวญี่ปุ่นเลยซื้อมาฝากแหละแม่ แม่ : ดีจังเนาะ เขามีน้ำใจนะเนี่ย ปลาทู : แต่ทีแรกหนูไม่ได้ลายนี้นะ หนูได้ซินเดอเรร่า แม่ : แต่อันนี้มันแอเรียลนี่ลูก ปลาทู :

หลังจากวันฟังผลสอบชั้น ป.1 เทอมแรก คำถามที่ปลาทูเอากลับมาถามแม่คือ “แม่ ๆ เพื่อนเขาถามว่าหนูได้เกรดอะไร เค้าได้เกรดสี่เยอะแยะเลย แล้วหนูหละแม่” คำถามที่แม่ยุ้ยเจอคือ ลูกเรียนเป็นไงบ้าง อันแบบชะโงกดูผลสอบลูกอิฉันในมือเลย ก็มีนะคะ หรือเพื่อนลูกเดินมาถามอิฉันเลยก็มีค่ะว่า แม่ยุ้ยค่ะ ปลาทูได้เกรดอะไรบ้าง แม่ยุ้ยตอบปลาทูกลับไปว่า แม่ : ปีที่ผ่านมาลูกจัดตารางสอนไปโรงเรียนเองรึเปล่า

เด็กที่เติบโตมาท่ามกลางการถูกเปรียบเทียบ คุณคิดกันออกไหมค่ะว่า ใจของเด็กน้อยคนนั้นจะเต็มไปด้วยอะไร แล้วจะเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่แบบไหน ทำไมคนนั้นดีกว่าฉัน ทำไมฉันไม่มีแบบคนนี้ ว๊าย !! คนนี้แย่กว่าฉันนี่หว่า ฉันเจ๋งกว่า ทำไมเค้าได้ แต่ฉันไม่ได้ อะไร ๆ คนอื่นก็ทำได้ดีกว่าเราไปหมดเลย ถามว่า .. เกิดประโยชน์บางรึเปล่ากับความคิดทำนองนี้ ตอบทีซิคะ !!

ความชัดเจนในจุดยืนของครอบครัวเรื่องแนวทาง วิธีการและทัศนคติในการเลี้ยงลูกถือเป็นเรื่องสำคัญสำหรับครอบครัวของแม่ยุ้ย แม่ยุ้ยใช้วิธีประชุมกัน หาทางออกร่วมกันและวางแผนร่วมกันอยู่ตลอด กับเรื่องเรียนของลูกก็เช่นกัน เราไม่เน้นวิชาการจ๋า เพราะดูทรงแล้ว ลูกเราออกแนวศิลปิน เราไม่เข้มงวดกวดวิชา แต่สิ่งที่เราทำคือ การบ้านลูก เราให้ลูกทำเอง เราไม่ทำให้ ลูกไม่เข้าใจ สงสัยถามเราได้ แต่เราไม่สอนลูกด้วยวิธีการของเรา ดูแลตัวเองในเรื่องเรียน เราปล่อยให้ลูกจัดการตัวเอง แต่เราคอยบอก จัดตารางสอนเองตั้งแต่