เลี้ยงเด็ก

ถึง ปลาทูลูกรัก ช่วงสามสี่วันที่ผ่านมานี้ แม่และพ่อมีเรื่องได้เรียนรู้อย่างนึงที่สำคัญมาก นั่นคือเรื่องของ “เวลา” ลูกรู้ไหมว่า เราทุกคนมีเวลาที่นับถอยหลังติดตัวมากันทุกคน นั่นคือ “เวลาในชีวิตของเรา” ไงลูก ทุกคนเกิดมามีเวลาติดตัวมาไม่เท่ากัน บางคนมีมาก บางคนมีน้อย แต่สิ่งที่แม่จะสอนลูกในวันนี้ ไม่ใช่เรื่อง มาก หรือ น้อยของเวลาที่มี แต่แม่กำลังจะบอกลูกรักของแม่ว่า

ทุกอย่างมีสาเหตุ มีที่มาเสมอค่ะคุณแม่ คุณพ่อทั้งหลาย และการโกหกก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ด้วย สมัยเราเป็นเด็ก เราเคยโกหกไหมค่ะ ? บางคนก็ตอบว่า เคย บางคนก็อาจจะนึกไม่ออก และเมื่อวันที่เราเติบโตเป็นพ่อคน แม่คน แล้วพบว่า “ลูกโกหกเรา” เราควรทำอย่างไร ? แม่ยุ้ยขอตอบเรื่องนี้ในฐานะ “แม่” นะคะ ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญหรือแพทย์สาขาใดทั้งสิ้น

เมื่อหลายวันก่อน เด็กน้อยม้าเคิฟโดนแม่ดุเสียงดัง ขณะที่กำลังกลิ้งตัวบนลูกบอลยักษ์สำหรับออกกำลังกายไปหน้าทีวี บ้านเพื่อนแม่ยุ้ย ครั้งแรกบอกให้ หยุดลูก ยังไม่หยุด ครั้งที่สอง เดซิเบลเพิ่มโดยอัตโนมัติเลย ผลคือหยุดค่ะ แต่หน้างอ คอหักไปตามระเบียบ เดินไปหลบมุมงอนเงียบ ๆ อยู่คนเดียว แม่ยุ้ยทิ้งระยะเวลาให้สักพัก แล้วเดินไปเรียกมาคุยว่า รู้ไหมว่าทำไมแม่ถึงดุให้ลูกหยุดเล่น พร้อมทั้งจูงมือมาหน้าทีวี ชี้ไปที่

ปลาทูฟันโยก ทั้งบนและล่างมาตั้งแต่ปีใหม่ ถึงเวลานัดหมอฟัน หมอบอกว่า ให้กลับบ้านไปโยกเองก่อนนะคะ ยังไม่ต้องรีบถอน ถึงแม้ฟันล่างจะขึ้นใหม่มาแล้ว หมอบอกว่า มันคือธรรมชาติ เดี๋ยวฟันแท้จะค่อย ๆ ขยับออกมาข้างหน้าเองเมื่อมีที่ว่าง ระหว่างนี้ อีก 3 เดือนไปโยกเองนะคะ ถ้าหลุดก็ไม่ต้องมาถอนนะ หมอสงสาร ไม่อยากให้ถอนฟันเลย แม่คิดแบบเดียวกับหมอนะ

เลี้ยงกันมา ก็อยากตามใจ ไม่อยากขัดใจ ไม่อยากให้ร้องไห้ ไม่อยากให้ลูกเสียใจ ไม่อยากให้ลูกรู้สึกไม่ดี ไม่อยากเห็นลูกผิดหวัง ไม่อยากให้ลูกเศร้า เอาน่าเรื่องเล็ก ๆ น้อยๆ ลูกยังเล็ก จะไปอะไรมากมายนักหนา คำข้างบน .. มันเป็นคำที่ได้ยินกันบ่อยมาก โดยเฉพาะจากคนรุ่น ปู่ย่า ตายาย ที่นำมาใช้กับหลาน

จะสอบอีกแล้ว .. และก็ได้จะได้ปิดเทอมแล้ว เด็กบ้านนี้ท่องถึงปิดเทอมแล้วคะ บ้านอื่น ๆ เป็นอย่างไรกันบ้าง เรื่องสอบเนี่ยบอกได้เลยว่า บ้านนี้ เตรียมพร้อมเรื่อย ๆ พร้อมบ้าง ไม่พร้อมบ้างไปตามเรื่อง ช่วงนี้พ่อเป็นคนสอนการบ้านเป็นหลักด้วย เนื่องจากแม่ดูแลงานบ้านและลูกค้าเยอะขึ้น หลายอย่างที่เปิดดูสิ่งที่ลูกเรียน แล้วอึ้ง ว่า สมัยแม่เรียนแบบนี้ตอนโตกว่าหนูเยอะเลย ปลาทูตอบกลับมาว่า

เรียกได้ว่า ช่วงเวลาเช้าก่อนไปโรงเรียนเป็นช่วงเวลาแห่งความชุลมุนของหลาย ๆ บ้าน และก็เป็นช่วงเวลาที่คุณแม่หลายบ้าน ปวดตับ !!! กับการต้องรีบ ต้องขุดเด็กออกจากที่นอน อาบน้ำ แต่งตัว แล้วก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาแห่งสงครามย่อม ๆ กันเลยทีเดียว แม่ยุ้ยก็เป็นมาก่อนเหมือนกันคะ จนช่วงนึง เริ่มสอนให้ลูก อาบน้ำ แปรงฟัน อึ

หลายคนมาบ่นปวดหัวกับแม่ยุ้ยเรื่องพฤติกรรมของลูกรัก ไม่ว่าจะเป็น ทำไมลูกใจร้อน ทำไมลูกเอาแต่ใจ พูดไม่ฟัง เลือกกิน เล่นของไม่ถนอม ขว้างของเวลาไม่พอใจ และอื่นอื่นๆ อีกมากมาย มากมาย คำถามแรกที่แม่ยุ้ยมักจะถามย้อนกลับไปเสมอว่า “แล้วใครทำให้ลูกเห็น” สิ่งต่าง ๆ ที่เด็กแสดงออกมา มันก็ล้วนมาจาก “ต้นฉบับ” ทั้งสิ้น แล้วใครหละเป็นต้นฉบับต่าง

แม่ .. หนูว่าหนูไปวาดรูปขายดีกว่า จะได้เอาเงินมาจ่ายค่าเทอม ? แม่ .. หนูเอาดินสอไปตั้งขายหน้าบ้านเราได้ไหม เผื่อมีคนซื้อ ? แม่ .. แม่ทำวุ้นให้หนูเอาไปขายที่โรงเรียนหน่อยซิ ทุกคำที่เล่ามา คือคำจากปากเด็กปลาทู 7 ขวบทั้งสิ้น คำเหล่านี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร หลายคนเอ่ยถามแม่ยุ้ยว่าสอนลูกยังไงคะ วันนี้ยุ้ยมีคำตอบเรื่องนี้มาเล่าให้ฟังคะ

แม่เคยขายสติ๊กเกอร์ ตัวปั๊มจากเกาหลี ก็จะต้องมีช่วงเวลาแห่งการนับสต็อค ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดปลาทูสัก อนุบาล 2 ได้ แม่เลยให้คำสั่งไปว่า “นับสต็อคให้แม่ที ว่า แต่ละแบบเหลือกี่กล่อง” แล้วก็ให้อิสระในการคิดเลยว่าจะทำยังไง ท่าไหน แม่รอดูผลอย่างเดียว ภาพที่เห็นคือสิ่งที่ได้คะ ปลาทูเรียงกล่องลายเหมือนกันไว้ตั้งเดียวกัน คือแบบเดียวกัน แล้ว จำนวนที่เหลือเท่ากัน ก็เข้าแถวไว้ด้วยกัน